адхо́ды, ‑аў; адз. адход, ‑у, М ‑дзе, м.

Рэшткі якой‑н. вытворчасці, што могуць быць выкарыстаны ў іншых мэтах. Рацыянальна выкарыстоўваць адходы металу. // Страты пры вырошчванні жывёлы. Адходы маладняку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знямо́га, ‑і, ДМ ‑мозе, ж.

Стан крайняй стомленасці, страты сілы; знясіленне, бяссілле. Суконка бег і бег, пакуль не паваліўся ад знямогі на зямлю ў густым яловым зарасніку. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагандлява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак.

1. каго-што. Панесці страты гандлюючы; прагандлявацца.

2. чым і без дап. Гандляваць некаторы час. [Сяргея] пакінулі ў спакоі, і ён прагандляваў да самай вайны. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упа́д, ‑у, М ‑дзе, м.

У выразе: да ўпаду — да знямогі, да поўнай страты сіл. На «пятачку».. танцы да ўпаду — за полькай вальс, за вальсам кадрыля на дванаццаць кален. Гроднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Стру́нкі мн. л. ‘страты’ (Сцяш. Сл.); параўн. стро́нціць (гл.) ‘пакалечыць’, стро́нціцца ‘ўпасці’, якія з польск. strącić (іўеў., шальч., паст., Сл. ПЗБ, 4, 602). Параўн. струт, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

umór :

na umór — да смерці; да страты прытомнасці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

жаль, -ю, м.

1. Пачуццё спагады, жаласці, выкліканае чыім-н. няшчасцем, пакутай.

Не ведаць жалю.

2. Пачуццё горычы, смутку з прычыны страты каго-, чаго-н.

Мацярынскі ж.

3. Засмучэнне, шкадаванне.

Гаварыць з жалем аб здарэнні.

◊

На (вялікі) жаль (у знач. пабочн. сл.) — ужыв., каб выказаць шкадаванне з прычыны чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

dezimíeren

vt мо́цна скарача́ць, нано́сіць вялі́кія стра́ты (напр. войску)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ersétzen

vt

1) (за)мяня́ць

2) апло́чваць, адшкадо́ўваць (страты)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áuffüllen

vt

1) напаўня́ць

2) папаўня́ць

Verlúste ~ — папаўня́ць стра́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)