абапі́ць, -п’ю́, -п’е́ш, -п’е́; -п’ём, -п’яце́, -п’ю́ць; -пі́ў, -піла́, -ло́; зак., каго (разм.).

Увесці каго-н. у страту, многа выпіўшы за яго кошт.

Я ж вас не аб’ем і не абап’ю.

|| незак. абапіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Пілава́ннік ’пільшчык’ (зэльв., ЛА, 3). У выніку асіміляцыі з лінавальны < пілаваць. Да піла (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

падо́ўжны продо́льный (о разрезе — ещё) долево́й;

○ ~ная піла́ — продо́льная пила́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

crosscut

[ˈkrɔskʌt]

1.

adj.

які́ рэ́жа, разрэ́заны ўпо́перак

a crosscut saw — папяро́чная піла́

2.

n.

1) папяро́чная пі́ла

2) папяро́чны разрэ́з

3.

v.t.

рэ́заць упо́перак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гелікапрыён

(ад гр. heliks, -ikos = спіраль + prion = піла)

выкапнёвая акулападобная рыба, якая была пашырана ў палеазоі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

анагра́ма, ‑ы, ж.

Перастаноўка літар у слове, пры якой атрымліваецца новае слова, напрыклад: нос — сон, ліпа — піла.

[Грэч. anagramma.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпі́ць, адап’ю́, адап’е́ш, адап’е́; адап’ём, адап’яце́, адап’ю́ць; адпі́ў, -піла́, -ло́; адпі́; адпі́ты; зак.

1. што і чаго. Выпіць крыху, частку чаго-н.

А. квасу.

А. паўшклянкі малака.

2. Скончыць піць (разм.).

|| незак. адпіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

караткава́ты, ‑ая, ‑ае.

Крыху карацейшы, чым трэба. Лістоўніца была тоўстая, і караткаватая піла не мела вялікага разгону. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прахапі́ць сов., разг. прохвати́ть;

яго́ ~пі́ла ве́трам — безл. его́ прохвати́ло ве́тром

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ды́скавы, ‑ая, ‑ае.

З рабочай часткай у выглядзе спецыяльнага дыска (пра машыны, механізмы). Дыскавая сеялка. Дыскавая барана. Дыскавая піла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)