arbitrate [ˈɑ:bɪtreɪt] v.

1. быць траце́йскім суддзёй; выно́сіць траце́йскае рашэ́нне

2. перадава́ць (спра́ву) у арбітра́ж

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sign away

перадава́ць (маёмасьць, правы́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Канве́ер ’транспарціровачны пас, прыстасаванне для перамяшчэння вырабаў ці грузаў’ (ТСБМ). З рус. мовы, куды ў 30‑х гадах XX ст. з англ. conveyer ’транспарцёр’, convey ’перадаваць, перавозіць’ (Шанскі, 2 (К), 248).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

электрызава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., каго-што.

1. Перадаць (перадаваць) якому-н. целу электрычны разрад.

2. перан. Узбудзіць, давесці (узбуджаць, даводзіць) да пэўнага стану.

Э. сенсацыйнымі навінамі.

|| зак. таксама наэлектрызава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; звар. наэлектрызава́цца, -зу́юся, -зу́ешся, -зу́ецца; -зу́йся.

|| наз. электрыза́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

übersénden

* vt перадава́ць (вестку); перасыла́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

dúrchsagen

vt перадава́ць (па радыё)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

тэлепа́тыя

(ад гр. tele = далёка + pathos = пачуццё)

здольнасць некаторых людзей перадаваць думкі і пачуцці на адлегласць.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

überréichen

vt перадава́ць, уруча́ць; падно́сіць, дары́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

wéitergeben

* аддз. vt перадава́ць, аддава́ць і́ншаму [дале́й]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

wéitervermieten

аддз. vt перадава́ць пакой унаём [унаймы]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)