pearl [pɜ:l] n. жамчу́жына, жэ́мчуг;

a string of pearls ні́тка жэ́мчугу

♦

cast/throw pearls before swine сы́паць бі́сер (пе́рлы) пе́рад сві́ннямі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tenuous [ˈtenjuəs] adj.

1. то́нкі;

a tenuous thread то́нкая ні́тка

2. сла́бы;

a tenuous difference нязна́чная ро́зніца;

a tenuous claim пусцяко́вае патраба́ванне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

уніфіля́рны

(ад уні- + лац filum = нітка)

аднанітачны (напр. у. кабель).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лёска, ‑і, ДМ лёсцы; Р мн. ‑сак; ж.

Прымацаваная да вудзільна нітка (валасяная, капронавая і пад.) з рыбалоўным кручком на канцы. Лёска з’яўляецца адной з самых важных, самых адказных частак вуды. Матрунёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каніце́ль

(фр. cannetille)

1) вельмі тонкая металічная нітка для вышывання;

2) перан. нудная, зацяжная справа, валакіта (напр. разводзіць к.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

лігату́ра, -ы, ж. (спец.).

1. Прымесь медзі ці волава да золата, серабра для надання ім большай цвёрдасці.

2. Дапаможны сплаў, які дабаўляецца ў метал у плавільнай печы.

3. Нітка, якой перавязваюць крывяносныя сасуды пры аперацыі.

4. Знак, які састаўлены з элементаў двух (ці больш) пісьмовых знакаў, напр., Æ.

|| прым. лігату́рны, -ая, -ае.

Лігатурнае золата.

Л. шоўк.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уцягну́цца, -ягну́ся, -я́гнешся, -я́гнецца; -ягні́ся; зак., у што.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прасунуцца ў вузкую адтуліну.

Нітка ўцягнулася ў іголку.

2. Прыняць удзел у чым-н., уключыцца ў што-н.

У. ў размову.

3. перан. Асвоіцца з чым-н., прывыкнуць, прызвычаіцца, прыахвоціцца да чаго-н.

У. ў работу.

У. ў гарэлку.

|| незак. уця́гвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гу́мка, ‑і, ДМ ‑мцы; Р мн. ‑мак; ж.

Разм.

1. Кавалачак гумы для сцірання напісанага; сцірка.

2. Гумавая нітка, а таксама тасьма, шнур з гумавымі ніткамі.

•••

Жавальная гумка — спецыяльнае рэчыва, прызначанае для жавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Перанітава́ць ’пераніцаваць’ (ТСБМ, Яруш., Шпіл., Федар., Бяльк.). З пераніцава́ць, збліжана з нітка: да пера- і ніцава́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прысмыкну́ць ’прыпрасці’, прысмы́чка, прысмыка́чка ’нітка, якая парвалася пры прадзенні і якую прыпралі зноў’ (карэліц., Шатал.). Гл. смыкаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)