undefined

[,ʌndɪˈfaɪnd]

adj.

1) неазна́чаны; нявы́значаны, неўсталява́ны; нерастлума́чаны

2) няпэ́ўны; невыра́зны, няя́сны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

woolly-headed [ˌwʊliˈhedɪd] adj.

1. кучара́вы

2. няя́сны, невыра́зны;

a woolly-headed man бе́сталач;

He’s woolly-headed. У яго галава набіта мякінаю.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Плю́хі ’баязлівы’ (свісл., Сл. ПЗБ). Да плохі (гл.). Няясны пераход ‑ло‑ ў ‑яу‑, магчыма, пад уплывам плюхлы ’вялы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

zamazany

1. замазаны;

2. перан. няясны; нярэзкі; расплывісты;

zamazany obraz — няясная выява

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

nübersichtlich

a неагля́дны, непрыгля́дны, няя́сны (у розн.знач.)

~e Flgen — непрадба́чаныя вы́нікі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schttenhaft

a

1) падо́бны на цень [на пры́від, здань]

2) расплы́вісты, невыра́зны, няя́сны, цьмя́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Жмо́тка ’позыў (пры паносе)’ (Сл. паўн.-зах.). Відаць, звязана з коранем жаць2 (параўн. сцісквае ў грудзях, схваткі), аднак шлях утварэння няясны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Калю́гі ’тапачкі для мерцвяка’ (навагр., Нар. сл.). Статус слова няясны. Знаходзіцца ў бясспрэчнай сувязі з адзначанымі ў розных гаворках рус. шуйск. калиги ’абутак для мерцвяка’, якое са с.-грэч. καλίγι(ον), καλίγα ’чаравік’ (да лац. caliga ’паўботы’), гл. Фасмер, 2, 167. Фанетыка ў бел. мове тлумачыцца, магчыма, народнаэтымалагічным збліжэннем з калюга ’лужына’ (у такім выпадку калюгі ’тапачкі ад гразі’), шлях пранікнення слова з рускіх гаворак няясны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

oracular

[ɔˈrækjələr]

adj.

1) праро́чы; як ара́кул

2) двухсэ́нсавы, няя́сны, зага́дкавы

3) ве́льмі разу́мны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

foggy

[ˈfɑ:gi]

adj.

1) затума́нены, тума́нны

2) няя́сны, цьмя́ны у́мка); замаро́чаны (сьвядо́масьць, галава́), зьбянтэ́жаны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)