няя́сны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
няя́сны |
няя́сная |
няя́снае |
няя́сныя |
| Р. |
няя́снага |
няя́снай няя́снае |
няя́снага |
няя́сных |
| Д. |
няя́снаму |
няя́снай |
няя́снаму |
няя́сным |
| В. |
няя́сны (неадуш.) няя́снага (адуш.) |
няя́сную |
няя́снае |
няя́сныя (неадуш.) няя́сных (адуш.) |
| Т. |
няя́сным |
няя́снай няя́снаю |
няя́сным |
няя́снымі |
| М. |
няя́сным |
няя́снай |
няя́сным |
няя́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
няя́сны, -ая, -ае.
1. Які дрэнна відаць, не вылучаецца сваімі контурамі.
Няясныя абрысы гор.
2. Які ледзь чуваць.
Няясныя словы песні.
3. Не зусім зразумелы, невыразны.
Н. намёк.
|| наз. няя́снасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
няя́сны в разн. знач. нея́сный;
~ныя абры́сы — нея́сные очерта́ния;
~ная ду́мка — нея́сная мысль
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
няя́сны, ‑ая, ‑ае.
1. Які невыразна, дрэнна відаць, не вылучаецца сваімі контурамі. На тым беразе паказаліся дзве няясныя постаці. Колас.
2. Які ледзь чуваць; невыразны. У адну з хвілін, калі Міхаіл на момант скіраваў увагу на правага свайго суседа, спераду раптам пачуўся няясны шум і ўсплёск вады. Краўчанка. Не, не зман. Музыка. Плаўныя няясныя гукі музыкі. Мелодыю не вызначыш, але гэта — музыка. Ермаловіч.
3. Не зусім зразумелы; невыразны. Толю агарнула нейкае няяснае пачуццё смутку і радаснай надзеі. Якімовіч. Словы Лапціна былі поўны няясных намёкаў, ад іх непрыемна застукала сэрца, і Каваль заспяшаўся. Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
імглі́сты, -ая, -ае.
Зацягнуты імглой, няясны.
Стаяла імглістая раніца.
|| наз. імглі́стасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пры́гук, -а, мн. -і, -аў, м.
Вельмі кароткі і няясны дадатковы гук, які суправаджае асноўны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
няя́снасць, -і, ж.
1. гл. няясны.
2. мн. -і, -ей. Што-н. незразумелае, няяснае.
Рассеяць усе няяснасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
невня́тный
1. невыра́зны; (плохо различаемый) неразбо́рлівы; (неясный) няя́сны;
2. (непонятный) уст. незразуме́лы; (неясный) няя́сны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
неакрэ́слены, -ая, -ае.
1. Дакладна нявызначаны, няпэўны.
Н. час выступлення.
2. Невыразны, няясны.
Неакрэсленыя вяршыні гор.
|| наз. неакрэ́сленасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тума́нны, -ая, -ае.
1. гл. туман.
2. Ахутаны, засланы туманам.
Т. бераг ракі.
Туманная раніца.
3. Расплыўчаты, няясны; бачны як цераз туман.
Вырысоўваліся туманныя сілуэты будынкаў.
4. перан. Які мае няясны сэнс; незразумелы.
Туманныя разважанні.
5. перан. Невыразны, цьмяны.
Туманныя вочы.
Т. позірк.
|| наз. тума́ннасць, -і, ж. (да 3—5 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)