tancmistrz

м. балетмайстар; настаўнік танцаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

belfer

м. жарт. пагард. настаўнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

guru [ˈgʊru:] n.

1. гу́ру; духо́ўны наста́ўнік

2. infml спецыялі́ст у пэ́ўнай спра́ве

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

emerytowany

пераведзены (адпраўлены) на пенсію; адстаўны;

~y nauczyciel — настаўнік на пенсіі; настаўнік-пенсіянер

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Герман (настаўнік вакальнай школы ў Нясвіжы) 9/2

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ме́нтар, ‑а, м.

1. Уст., іран. Настаўнік, выхавальнік, кіраўнік. Мой добры, мой даўні ментар, Настаўнік мае хады. Таўбін.

2. Спец. Чаранок (галінка), які прышчэпліваецца расліне для атрымання ў гібрыдзе якасцей, уласцівых дрэву, з якога ўзяты чаранок.

[Ад імя Ментара — выхавальніка Тэлемака, сына Адысея з паэмы Гамера «Адысея».]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

меламе́д

(яўр. melammed)

настаўнік у яўрэйскай школе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фехтова́ние спорт. фехтава́нне, -ння ср.;

учи́тель фехтова́ния наста́ўнік фехтава́ння;

занима́ться фехтова́нием займа́цца фехтава́ннем;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мало́дшы, -ая, -ае.

1. Меншы па гадах у параўнанні з кім-н., самы малодшы па ўзросце.

М. брат.

М. ў сям’і.

2. Ніжэйшы чынам, ніжэйшы па службовым становішчы.

М. навуковы супрацоўнік.

М. лейтэнант.

3. Пачатковы, ніжэйшы (пра клас, курс і пад.).

Настаўнік малодшых класаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

schoolmaster

[ˈsku:l,mæstər]

n.

наста́ўнік -а m., кіраўні́к шко́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)