persuasion [pəˈsweɪʒn] n.

1. перакана́нне; перакана́насць; упэ́ўненасць;

by force or persuasion сі́лай або́ перакана́ннем;

the art of persuasion майстэ́рства перакана́ння

2. ду́мка; по́гляд; меркава́нне;

It was his private persuasion. Гэта было яго прыватнае меркаванне.

3. рэлігі́йная перакана́насць; веравызна́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

conjecture​1 [kənˈdʒəktʃə] n. fml меркава́нне, здага́дка;

to lose oneself in conjectures не ве́даць, што і ду́маць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

предположи́ть сов. дапусці́ць; (подумать) паду́маць; (счесть) палічы́ць; (сделать, высказать догадку, предположение) зрабі́ць (вы́казаць) здага́дку (меркава́нне);

предполо́жим, что ты прав дапу́сцім, што пра́ўда твая́;

врач предположи́л у ребёнка скарлати́ну ура́ч вы́казаў меркава́нне (палічы́ў), што ў дзіця́ці шкарляты́на.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запыта́ць сов.

1. спроси́ть;

~та́й, як туды́ прайсці́ — спроси́, как туда́ пройти́;

2. (сделать запрос) запроси́ть;

з. меркава́нне рэда́кцыі — запроси́ть мне́ние реда́кции

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апані́раваць

(лац. opponere = пярэчыць)

1) пярэчыць, аспрэчваць чыё-н. меркаванне;

2) выступаць у якасці апанента на публічнай абароне дысертацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сентэ́нцыя

(лац. sententia = думка, меркаванне)

выслоўе павучальнага характару (напр. выслухваць сентэнцыі).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

presumption [prɪˈzʌmpʃn] n.

1. меркава́нне, дапушчэ́нне

2. саманадзе́йнасць, высакаме́рнасць

3. law прэзу́мпцыя;

the presumption of innocence прэзу́мпцыя невінава́тасці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

obiektywny

аб’ектыўны;

sąd obiektywny — аб’ектыўнае меркаванне; аб’ектыўны погляд

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

preconceived [ˌpri:kənˈsi:vd] adj. прадузя́ты; які́ загадзя сфармірава́ўся (пра меркаванне, погляд, перакананне і да т.п.);

a preconceived opinion прадузя́тая ду́мка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прапанова, думка, меркаванне, ідэя; прапазіцыя (уст.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)