сентэ́нцыя

(лац. sententia = думка, меркаванне)

выслоўе павучальнага характару (напр. выслухваць сентэнцыі).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

presumption [prɪˈzʌmpʃn] n.

1. меркава́нне, дапушчэ́нне

2. саманадзе́йнасць, высакаме́рнасць

3. law прэзу́мпцыя;

the presumption of innocence прэзу́мпцыя невінава́тасці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

obiektywny

аб’ектыўны;

sąd obiektywny — аб’ектыўнае меркаванне; аб’ектыўны погляд

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

апані́раваць

(лац. opponere = пярэчыць)

1) пярэчыць, аспрэчваць чыё-н. меркаванне;

2) выступаць у якасці апанента на публічнай абароне дысертацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

preconceived [ˌpri:kənˈsi:vd] adj. прадузя́ты; які́ загадзя сфармірава́ўся (пра меркаванне, погляд, перакананне і да т.п.);

a preconceived opinion прадузя́тая ду́мка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прапанова, думка, меркаванне, ідэя; прапазіцыя (уст.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Erwägung

f -, -en меркава́нне, разуме́нне

in ~ zíehen* — браць [прыма́ць] пад ува́гу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

speculation [ˌspekjuˈleɪʃn] n.

1. (over/about/on) разва́га, ро́здум, абду́мванне;

be engaged in speculation разду́мваць, абду́мваць

2. гіпо́тэза, меркава́нне;

pure speculation усяго́ то́лькі меркава́нне;

do smth. on speculation рабі́ць што-н. наўздага́д

3. (in) спекуля́цыя, спекулява́нне;

land speculations спекуля́цыя зямлёю;

make some speculations спекулява́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ацэ́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. ацэньваць — ацаніць.

2. Думка, меркаванне пра якасць, годнасць, значэнне каго‑, чаго‑н. Даць ацэнку.

3. Прынятае абазначэнне ступені ведаў і паводзін вучняў; адзнака. Паставіць ацэнку. Пяцібальная сістэма ацэнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ду́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж.

1. Тое, што склалася ў працэсе мыслення, разважанняў.

Слушная д.

Новая д.

2. Ідэя, намер, жаданне.

З’явілася д. напісаць рэцэнзію на кнігу.

3. Погляд на што-н., меркаванне аб чым-н.

Мы з вамі адной думкі.

○

Грамадская думка — погляд шырокіх колаў грамадскасці на што-н.

◊

Без задняй думкі — шчыра, без скрытага намеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)