плёнка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Эластычная стужка са святлоадчувальным слоем для фатаграфічных і кінематаграфічных здымкаў.

Праявіць плёнку.

Зняць на плёнку.

2. Эластычная стужка са спецыяльнага матэрыялу для магнітафоннага запісу.

3. Тое, што і плеўка (у 1 знач.).

4. Тонкая празрыстая бясколерная матэрыя сінтэтычнага паходжання.

Поліэтыленавая п.

|| прым. плёначны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

tworzywo

н.

1. субстанцыя, матэрыя;

tworzywo sztuczne — сінтэтычны матэрыял; пластмаса;

2. літ. аснова

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fabric [ˈfæbrɪk] n.

1. ткані́на, матэ́рыя;

woolen/silk/cotton fabrics шарсцяны́я/шаўко́выя/баваўня́ныя ткані́ны

2. структу́ра, будо́ва (так сама перан.);

the fabric of society структу́ра грама́дства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

substance [ˈsʌbstəns] n.

1. рэ́чыва, матэ́рыя, субста́нцыя

2. fml су́тнасць, сэнс;

in substance па су́тнасці, факты́чна

3. fml бага́цце;

a man of substance fml замо́жны чалаве́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Substánz

f -, -en

1) філас. субста́нцыя; рэ́чыва; матэ́рыя

2) су́тнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Адама́шка ’шаўковая матэрыя’ (БРС, Нас., Гарэц., Байк.), (ст.-бел. адамашка (1486) (Нас. гіст.) праз ст.-польск. adamaszek (Рыхардт, Poln., 29; Кюнэ, Poln., 39) з лац. adamascus (Слоўн. лац., 1, 2, 171). Паходжанне рэаліі з Дамаска (Брукнер, 2).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Jersey

['ø:rzi]

m -s, -s

1) джэ́рсі (матэрыя)

2) футбо́лка, фуфа́йка (спартыўная)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ма́цера ’маці’ (ДАБМ, к. 89; Пан. дыс.) — у выніку выраўноўвання з формамі ‑а‑асноў. Параўн. аналагічныя польск. maciora (гл. мацёра) і н.-луж. maśera ’матка ў жывёл’.

Маце́ра ’тканіна’ (глус., Мат. Маг.) — сапсаванае мацерыя, якое з рус. материя (гл. матэрыя).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

выга́рваць несов., в разн. знач. выгора́ть;

га́за ху́тка ~вае ў ля́мпе — кероси́н бы́стро выгора́ет в ла́мпе;

матэ́рыя ~вае на со́нцы — мате́рия выгора́ет на со́лнце

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трыката́ж м

1. (матэрыя) Trikot [tri´ko: і ´trıko] m -s;

2. зборн (вырабы) Trikotágen [-ʒən] pl; Wírkwaren pl; Óbertrikotagen pl (верхні), Úntertrikotagen pl (ніжні, сподні)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)