Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гала́нтны, ‑ая, ‑ае.
Ветлівы, ласкавы, далікатны. Хлопцы адкінулі ў адносінах да Маі ранейшае панібрацтва і стараліся быць галантнымі.Карпюк.[Афіцэр] прыціснуў левую руку да грудзей, схіліў галаву ў галантным паклоне.Васілёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
łaskaw
кніжн.ласкавы, прыхільны;
bądź łaskaw — будзь ласкавы; калі ласка;
bądź łaskaw położyć to tam — калі ласка, пакладзі гэта там
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
gentle[ˈdʒentl]adj.
1. мя́ккі, лаго́дны
2.ласка́вы, пяшчо́тны
3. пака́ты; тупы́;
a gentle slope пака́ты схіл/адхо́н;
a gentle angle тупы́ ву́гал
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
галубо́к, ‑бка, м.
1.Памянш.-ласк.да голуб (у 1 знач.); малады голуб.
2.Разм. Ужываецца як ласкавы зварот да маладзейшага за сябе мужчыны. — Аслаб я вельмі, галубок, Ігнасік, дай напіцца.Бялевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дарагі́, -а́я, -о́е; даражэ́йшы.
1. Які каштуе многа грошай, высока цэніцца; проціл. танны.
Дарагая мэбля.
Дорага (прысл.) каштуе.
2.перан. Які звязаны з вялікімі намаганнямі, ахвярамі.
Дарагая перамога.
3.перан. Такі, якім даражаць, якога шануюць.
Нам дарагая памяць герояў.
Дарагая тая хатка, дзе радзіла мяне матка (прыказка).
4.Ласкавы, мілы, любімы.
Д. друг.
Пішы часцей, дарагая сяброўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
расчу́лены
1. (ласкавы) rührend, zart, zärtlich;
2. (ліслівы) schméichlerisch;
расчу́леным го́ласаміран mit (zúcker)süßer Stímme
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
greasy[ˈgri:si, ˈgri:zi]adj.
1. тлу́сты; пакры́ты тлу́шчам;
greasy food тлу́стая е́жа
2. слі́зкі; ко́ўзкі;
a greasy road слі́зкая даро́га
3.infml яле́йны, пры́кра ласка́вы
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Ве́тлівы ’ласкавы, далікатны, прыветлівы’ (БРС, КТС, Бяльк.), сюды ж вытворныя: ветліва (БРС, Гарэц., Яруш., КТС, Бяльк.), ветлівасць ’уласцівасць ветлівага чалавека’ (БРС, Гарэц., Яруш., КТС), укр.вітли́вий, паўд.-рус.ве́тливий ’прыветлівы, ласкавы; развязны, гаваркі’. У іншых слав. мовах не адзначаецца. Усходнеславянскае ўтварэнне ад ветлы (< větъ‑lъ) і суф. ‑ivъ, хаця ўжо ў ст.-слав. мове гэты суфікс успрымаецца, як ‑livъ (Сялішчаў, Старосл. яз., 2, 81).