імпарцёр
(ад лац. importare = увозіць)
краіна, установа або асоба, якія займаюцца імпартам 1 (проціл. экспарцёр).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
бацькаўшчына, радзіма, айчына, родны край, свой край, наш край, родная краіна, свая краіна
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
метрапо́лія, ‑і, ж.
1. Гіст. У Старажытнай Грэцыі — горад-дзяржава (поліс) у адносінах да заснаваных ім калоній на тэрыторыі іншых краін.
2. Капіталістычная краіна ў адносінах да калоній, якімі яна ўладае.
[Грэч. mētēr — маці і polis — горад.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напаўкаланія́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да напаўкалоніі. Напаўкаланіяльная залежнасць. // Які паводле свайго становішча набліжаецца да калоніі, залежны ў эканамічных і палітычных адносінах ад капіталістычных дзяржаў (пра краіну, дзяржаву). Напаўкаланіяльная краіна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прадуцэ́нт
(лац. producens, -ntis = які вырабляе)
краіна, якая вырабляе пэўны тавар.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
бу́ферны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да буфера. Бразнулі лёгенечка буферныя талеркі вагонаў, прабег па саставу доўгі скрыгатлівы гук. Васілёнак. // перан. Прамежкавы, які знаходзіцца паміж варожымі бакамі; які адыгрывае ролю буфера. Буферная краіна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
старо́нкаII ж ласк (краіна, мясцовасць) Land n -(e)s, Länder;
ро́дная старо́нка líebes Héimatland
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
экспарцёр
(фр. exporteur, ад лац. exportare = вывозіць)
краіна, установа або асоба, што займаюцца экспартам 1 (проціл. імпарцёр).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
self-sufficient [ˌselfsəˈfɪʃnt] adj. (in) самасто́йны, эканамі́чна незале́жны; самадастатко́вы;
The country is self-sufficient in fuel. Краіна сама забяспечвае сябе палівам.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
грандыёзны, ‑ая, ‑ае.
Вялікі, магутны, велічны. Уся наша краіна — грандыёзная камуністычная будоўля. Машэраў. Новыя, сацыялістычныя адносіны ў краіне абумовілі новыя адносіны да працы мільёнаў рабочых і сялян, і вынікі гэтай працы былі грандыёзныя. Арабей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)