краі́на ж Land n -es, Länder;

міралю́бная краі́на fríedliebendes Land;

краі́ны, які́я атрыма́лі незале́жнасць únabhängig gewórdene Länder;

краі́ны, што ста́лі на шлях развіцця́ Entwícklungsländer pl;

краі́на-член (якой-н арганізацыі) Mítgliedsland n;

краі́ны-ўдзе́льніцы Téilnehmerländer pl;

ро́дная краі́на Héimatland n, Héimat f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Краі́на Ба́скаў ж Báskenland n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Краі́на Ацтэ́каў ж гіст Aztékenreich n -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Síegermacht

f -, -mächte краі́на-перамо́жац

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schlaráffenland

n -es, -länder ка́зачная краі́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wúnderland

n -(e)s, -länder краі́на цу́даў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Hímmelsgegend

f -, -en геагр. уст. краі́на [кіру́нак] све́ту

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gégend

f -, -en мясцо́васць; краі́на; край

die úmliegende ~ — навако́лле

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Hóchland

n -(e)s, -länder i -e пласкаго́р’е, го́рная краі́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

autocracy

[ɔˈtɑ:krəsi]

n., pl. -cies

1) самаўла́дзтва n., аўтакра́тыя f., абсалю́тная ўла́да

2) аўтакраты́чная краі́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)