stairwell

[ˈsterwel]

n.

ле́сьвічная кле́тка, ша́хта f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

microbial

[maɪˈkroʊbiəl]

adj.

мікро́бны (напр. кле́тка, інфэ́кцыя)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ствалавы́, -а́я, -о́е і ствало́вы, -ая, -ае.

1. гл. ствол.

2. у знач. наз. Рабочы, які кіруе механізмамі ствала шахты.

○

Ствалавыя клеткі — іерархія асобых клетак жывых арганізмаў, кожная з якіх здольна ў далейшым змяняцца адмысловым чынам (атрымліваць спецыялізацыю і развівацца далей як звычайная клетка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канарэ́ечны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да канарэйкі, належыць ёй. Канарэечная клетка. Канарэечны спеў.

2. Ярка-жоўты, пад колер пер’я канарэйкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бактэрыя́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да бактэрый, выклікаецца бактэрыямі. Бактэрыяльная клетка. Бактэрыяльная інфекцыя.

2. Які вырабляецца з дапамогай бактэрый. Бактэрыяльныя ўгнаенні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зало́зка, ‑і, ДМ ‑зцы; Р мн. ‑зак; ж.

1. Памянш. да залоза.

2. У раслін — клетка, якая выдзяляе смаляністае або масляністае рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Brústkasten

m -s, - анат. грудна́я кле́тка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Tréppenhaus

n -es, -häuser ле́свічная кле́тка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Nérvenzelle

[-fən-] і [-vən-]

f -, -n нерво́вая кле́тка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Hírnzelle

f -, -n анат. мазгава́я кле́тка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)