◎ Няўта́рты ’не вельмі кемлівы, не вельмі здольны’ (Марц.). Відаць, запазычана з польск.nieutarty ’неабцёрты, дзікі, нястрыманы’ (што да trzeć ’церці’).
гэ́та талко́вая прапано́ва dieser Vórschlag hat Hand und Fuß
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Мудрэц ’мудры, разумны чалавек’ (ТСБМ), ’кемлівы, вынаходлівы, штукар’ (міёр., З нар. сл.; ТС), ’хітрун’ (Бяльк.). Да прасл.mǫdrьcь. Гл. му́дры1.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Матора ’барышнік, які перапрадае коней’ (Растарг.). Рус.мото́р ’спрытны, кемлівы чалавек’, валаг., ніжагар.мото́ра ’мот, марнатравец’, уладз. ’легкадумны, балбатун’. Да маторны (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
smart1[smɑ:t]adj.
1. прыго́жа апра́нуты, элега́нтны
2. разу́мны, ке́млівы; дасці́пны
3. ху́ткі; рэ́зкі; суро́вы;
give a smart blow мо́цна ўда́рыць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
◎ Прамышлёны ’кемлівы’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ). Дэрыват ад *пра‑ мысліць: апошняе, магчыма, з польск.przemyśleć ’прадумаць, абдумаць’. Параўн. яшчэ і польск.przemyślność ’кемлівасць, вынаходлівасць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
хва́ткі, ‑ая, ‑ае.
Разм. Які спрытна, учэпіста хапае, схоплівае што‑н. Хваткія рукі./уперан.ужыв.Зрэдку сустракаліся нізкарослыя дубкі, кучаравілася хваткая шыпшына, расшытая аранжавымі ягадамі.Караткевіч.//перан. Спрытны, кемлівы. Кожны з нас бадзёры, упарты, хваткі, Мы яшчэ не зведалі тугі.Прануза.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ця́млівы, ‑ая, ‑ае.
Разм.Кемлівы, разумны, здагадлівы. Сам д’ябал, каб быў ён адно на свеце, не разабраў бы, што рабілася ў Рыгоравай хаце. Не толькі Сымон Мікуць і Ладымер Стальмаховіч, але і гэтакі цямлівы чалавек, як Радзівон Бабака, пацепаў адно плячыма, мяркуючы пра гэта.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Пашу́піцца ’пашанцаваць, удацца’ (Чач.). Да na- і шу́піць ’разумець’, зшу́піць ’скеміць’, шу́пкі ’кемлівы’, якія Насовіч (719) генетычна супастаўляе з літ.spbti ’паспяваць’, лац.sapere ’быць памяркоўным, разумным’.