Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ке́млівы, ‑ая, ‑ае.
Які ўсё хутка і лёгка разумее, засвойвае; здагадлівы, цямкі. Дзяўчына трапілася кемлівая, усё схоплівала на ляту, і тлумачыць было прыемна.Карпаў.Камандзірамі .. былі .. сялянскія хлопцы, найбольш смелыя і кемлівыя.Брыль.// Разумны, абдуманы. Гэта сапраўды быў кемлівы ход, можна сказаць — «траянскі конь» нашых сапёраў, інжынераў-фартыфікатараў.Грамовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ке́млівы mit guter Áuffassungsgabe, fíndig, schárfsinnig; разм.áufgeweckt, geschéit
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Ке́млівы ’здагадлівы, цямкі’ (ТСБМ, Сл. паўн.-зах.). Гл. кеміць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ке́мкіразг., см.ке́млівы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ке́мныразг., см.ке́млівы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ця́млівы, -ая, -ае (разм.).
Кемлівы, разумны, здагадлівы.
|| наз.ця́млівасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ке́мны, -ая, -ае (разм.).
Тое, што і кемлівы.
|| наз.ке́мнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)