imminence

[ˈɪmɪnəns]

n.

1) блі́зкасьць f., набліжэ́ньне n.

2) наві́слае зло, небясьпе́ка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

расквіта́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

1. Расплаціцца за што-н., аддаць доўг каму-н.

Р. з крэдыторамі.

2. перан., з кім. Адпомсціць каму-н. за ўчыненую крыўду, зло.

Р. з ворагам.

3. Расстацца з кім-, чым-н. назаўсёды, пакінуць каго-, што-н., пазбавіцца ад чаго-н.

Р. з горадам.

|| незак. раскві́твацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

konieczny

konieczn|y

неабходны;

~a pomóc — неабходная дапамога;

zło ~e — непазбежнае зло

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ліхту́га ’бедства, няшчасны выпадак’ (БРС), ’перасыханне рэчкі’ (стаўб., Жд. 2). Беларускае. Магчыма, з ліхатазло, няшчасце’ пры дапамозе суфікса ‑уга (гл. Сцяцко, Афікс. наз., 66).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адмалі́цца, ‑малюся, ‑молішся, ‑моліцца; зак.

1. Маленнем, просьбай спрабаваць выпрасіць у бога сабе дараванне, адагнаць ад сябе зло. Ад смерці не адмолішся. Прыказка.

2. Разм. Скончыць маліцца. Адстагнаў, адмовіўся, адплакаў даўно ўжо наш працоўны народ. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няўдзя́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць няўдзячнага. Як жа позна, Як позна — любімыя дзеці — Мы няўдзячнасць сваю Разумець пачынаем... Гілевіч. // Паводзіны няўдзячнага чалавека; няўдзячны ўчынак. Няўдзячнасць з боку сяброў.

•••

Чорная няўдзячнасцьзло замест удзячнасці за зробленыя паслугі, дабро.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

retaliation

[rɪˈtæliˈeɪʃən]

n.

1) по́мшчаньне n.

2) по́мста f.; адпла́та (злом за зло)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

плати́ть несов., в разн. знач. плаці́ць;

плати́ть той же моне́той плаці́ць той жа мане́тай;

плати́ть услу́гой за услу́гу плаці́ць паслу́гай за паслу́гу;

плати́ть взаи́мностью плаці́ць узае́мнасцю;

плати́ть дань плаці́ць дані́ну;

плати́ть добро́м за зло плаці́ць дабро́м за зло;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

То́е1 — указальны займеннік н. р. ад той (ТСБМ, Нас., Ласт., Некр. і Байк., Федар. 4, Вруб., Бяльк.), то́я ’тс’ (Цых.), то ’тс’ (Бяльк.), тэ ’тс’ (ТС), тэ́е ’тс’ (Нас., ТС, Бяльк.), можа выступаць і ў якасці злучніка то (Нас.). Параўн. таксама сумеснае ўжыванне з часціцай то ў niby to tóje ’як бы нічога’ (Федар. 4), як па татэ́ ’як на зло’ (ТС), натото́е ’наўмысна, на зло’ (драг., З нар. сл.), аналагічнае спалучэнню з ж (гл.): jak tojeż, tak tojeż ’нібы на зло’ (Федар. 4). Да той, гл.

То́е2 ’званочак, Campanula persicifolia L.’ (Бейл.). Магчыма, табуізаваная назва ад той (гл.) або *то е ’гэта ёсць’, параўн. польск. toje, tojeść (< to jest) як назвы чарадзейных і атрутных раслін (Брукнер, 362). Параўн. тоя, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Saepe dissimulare satius, quam vel ulcisci fuit

Часта лепш не звяртаць увагі на нешта, чым помсціць.

Часто лучше не обращать внимания на что-то, чем мстить.

бел. Ён цябе каменем, а ты яго куском. Па благога чалавека хле­бам кідай. Злосць да дабра не даводзіць.

рус. Зла за зло не воздавай. Худого худым не исправишь.

фр. Rendre le bien pour le mal (Воздавать добром за зло).

англ. Return good for evil (Воздавай добром за зло).

нем. Böses wird nicht mit Bösem überwunden (Зло не преодолевается злом).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)