за́сціл, ‑у, м.

Тое, што засцілае, закрывае сабой што‑н.; покрыва, заслона. Петраград застаўся з правага боку ў засціле шэрых хмар. Хведаровіч. Ужо зусім чорным стаў сухі верас на белым засціле мёрзлага снегу. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пала́ ’крысо; кавалак тканіны ў натуральную шырыню (як саткана); полка’. Рус. пола́, укр. пола́, ст.-рус. пола ’кавалак тканіны, заслона’, балг. по́ла ’крысо’. Прасл. pola. Ад пол ’старана, палавіна’ (гл.) (Праабражэнскі, 2, 90; Фасмер, 3, 306).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

przesłona

ж.

1. заслона; завеса;

2. спец. дыяфрагма; экран

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sunshade

[ˈsʌnʃeɪd]

n.

засло́на ад со́нца; парасо́н -а m.; маркі́за f. (над вакно́м, дзьвяры́ма)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сму́жны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і засмужаны. І тут .. [Лабановіч] — ужо каторы раз — мімаволі прыгадаў тую пляцоўку, з якой так прыгожа вырысоўваўся ў смужнай далечыні зданнёвы замак. Колас. // Які мае адносіны да смугі. Смужная заслона.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Vrhang

m -(e)s, -hänge

1) засло́на, што́ра

der ~ geht auf [geht hoch, geht in die Hö́he, gibt die Bühne frei] — засло́на падыма́ецца [раскрыва́ецца]

der ~ geht neder [fällt] — засло́на апуска́ецца

den ~ vrziehen* [schleßen*] — даць засло́ну

2) перан. заве́са

◊ der Schuspieler htte vele Vrhänge — арты́ста мно́га разо́ў выкліка́лі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ВУА́ЛЬ

(ад франц. voile пакрывала, заслона),

1) лёгкая празрыстая баваўняная ці шаўковая тканіна. З вуалі шыюць сукенкі, вырабляюць шалі.

2) Тонкая празрыстая сетка на жаночых капелюшах, якая часам часткова закрывае твар.

3) Вуаль у фатаграфіі — пацямненне неэкспаніраваных участкаў праяўленага фатагр. матэрыялу. Назіраецца ў большай ступені ў высокаадчувальных фотаматэрыялах.

т. 4, с. 284

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

адхілі́цца, -хілю́ся, -хі́лішся, -хі́ліцца; зак.

1. Падацца ўбок, адвярнуцца.

Адхілілася кабета і выцерла заплаканыя вочы.

2. Адысці ад прамога маршруту, збіцца.

А. ўбок і заблудзіцца.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Адгарнуцца, адсланіцца.

Заслона адхілілася.

4. перан. Перакінуць увагу на што-н. іншае.

Важна, каб не а. ад галоўнага.

|| незак. адхіля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. адхіле́нне, -я, н.

А. ад нормы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Тэнт ‘парусінавая стрэшка’ (ТСБМ). З рус. тент ‘тс’, новае запазычанне з англ. tent ‘навес, палатка’. Параўн., аднак, ст.-бел. tenda ‘занавеска’ (XVII ст., ГСБМ), запазычанае са старапольск. tenda ‘нацягнутая заслона’ (Булыка, Лекс. запазыч., 111), што з народнага лац. tenda ‘тс’ (Фасмер, 4, 42).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

screen1 [skri:n] n.

1. шы́рма, засло́на; шчыт;

a folding screen складна́я шы́рма;

a smoke screen дымава́я засло́на;

under the screen of night пад начны́м по́крывам;

put on a scre en of indifference зрабі́ць абыя́кавы вы́гляд

2. экра́н; кіно́;

a thin screen пло́скі экра́н;

put a play on the screen экранізава́ць п’е́су;

show a film on the screen выпуска́ць фільм на экра́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)