аргументава́ны, ‑ая, ‑ае.

Які атрымаў дастатковую аргументацыю. Аргументаваная думка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́мысел м. (мысль) ду́мка, -кі ж.; (намерение) наме́р, -ру м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аблу́да ж (памылковая думка) Írrtum m -s, -tümer

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

угрунтава́цца, ‑туецца; зак.

Устанавіцца, усталявацца. Адносна гэтага ўгрунтавалася пэўная думка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

obsession [əbˈseʃn] n. (with)

1. неадчэ́пная/назо́йлівая ду́мка

2. апанта́насць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

widespread [ˈwaɪdspred] adj. шырокараспаўсю́джаны; шырокараспасцёрты;

a widespread opinion перава́жная ду́мка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

трыадзі́ны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з трох паняццяў, з’яў, рыс, уяўляе трыадзінства. Гэты вывад можна аформіць умоўнай трыадзінай формулай: думка — вобраз — слова (для пісьменніка) і слова — вобраз — думка (для чытача). Юрэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спады́спаду, прысл.

1. Знізу, з ніжняга боку; з-пад чаго-н.

С. сена мокрае.

Выцягнуць кнігу с.

2. перан. 3 самых глыбінь чаго-н.

С, з самай душы, кралася трывожная думка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

public opinion

грама́дзкая ду́мка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дысана́нс, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Негарманічнае спалучэнне музычных гукаў; проціл. кансананс.

2. перан. Тое, што ўносіць разлад у што-н., рэзка пярэчыць чаму-н.

Яго думка прагучала дысанансам на сходзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)