◎ Наўспя́чча з няясным значэннем, тлумачыцца як ’выкінуць нагамі’ (Растарг.). Магчыма, да выспятак ’удар нагой’ (гл.), параўн. укр. ўспятки ’абцасы’, або да іншага дэрывата ад пята, пятка, што значыў хутчэй за ўсё ’выбрык, удар нагой назад (напр., у каня)’ (*ус‑пятье?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кале́нца ср.

1. уменьш.-ласк. коле́нце;

2. (в стебле злаков) коле́но;

◊ вы́кінуць к. — вы́кинуть коле́нце

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

spülen

vt паласка́ць; прамыва́ць, мыць

aufs Land ~ — вы́кінуць на бе́раг

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

фінт, ‑а, М ‑нце, м.

У спорце — падманны рух, фальшывы выпад. Фінты, яны добрыя ў футболе, а не ў сур’ёзнай літаратурнай працы. «Звязда».

•••

Выкінуць фінт — зрабіць што‑н. хітрае, нечаканае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

obliterate [əˈblɪtəreɪt] v. руйнава́ць; знішча́ць; сціра́ць;

obliterate from the memory вы́кінуць/вы́красліць з па́мяці;

The town was completely obliterated. Горад быў сцёрты з твару зямлі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

scrap heap [ˈskræphi:p] n. сме́тнік, зва́лка

♦

be on the scrap heap infml быць непатрэ́бным;

throw smth. on the scrap heap infml вы́кінуць на сме́тнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

weed​2 [wi:d] v. пало́ць; прапо́лваць; выпо́лваць

weed out [ˌwi:dˈaʊt] phr. v.

1. вырыва́ць (пуста зелле)

2. пазбаўля́цца;

weed out a library вы́кінуць непатрэ́бныя кні́гі з бібліятэ́кі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

spłatać

зак. разм. выкінуць;

spłatać figla — пажартаваць з каго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́шибить сов. (что) вы́біць; (кого) вы́шпурнуць, вы́кінуць, мног. павыкіда́ць, вы́гнаць, мног. павыганя́ць;

◊

вы́шибить дух вы́біць дух;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выкіда́ць несов., в разн. знач. выбра́сывать, выки́дывать; (снимать что-л. в тексте, книге — ещё) опуска́ть; см. вы́кінуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)