абшыва́ла, ‑ы, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑е, Т ‑ай (‑аю), ж.
Разм. Той, хто ўсіх абшывае; кравец. Тут, дзе бацька ягоны — вандроўны кравец, На ўсю воласць Адзін абшывала, ад Шацілак у Пайду, Ад Найды ў Дварэц Пахадзіў гэтым шляхам нямала.Зарыцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рапсо́д
(гр. ihapsodos, ад rhapto = складаю + ode = песня)
вандроўны пясняр у Стараж. Грэцыі, выканаўца эпічных паэм, песень.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
пілігры́м
(польск. pielgrzym < с.-лац. pelegrinus, ад лац. peregrinus = чужаземны)
1) вандроўны багамолец, паломнік;
2) перан. вандроўнік, падарожны.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
пілігры́м
(с.-лац. pelegrinus, ад лац. peregrinus = чужаземны)
1) вандроўны багамолец, паломнік;
2) перан. вандроўнік, падарожны.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
itinerant
[aɪˈtɪnərənt]
adj.
вандро́ўны, падаро́жны, аб’язны́
an itinerant judge or preacher — аб’язны́ судзьдзя́або́ прапаве́днік
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
эраты́чны2
(лац. erraticus = блукальны, вандроўны);
э-ыя валуны — валуны, якія прынесены ледніком здалёк і па саставу адрозніваюцца ад мясцовых горных парод.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
БАРД
(англ. bard),
спявак-казачнік у стараж. кельцкіх плямёнаў; у сярэднявеччы (гал. чынам у Ірландыі, Уэльсе, Шатландыі) — прафес. паэт-спявак, вандроўны ці прыдворны. Пад уласны акампанемент на кроце (струнны шчыпковы інструмент) выконвалі гераічныя песні-балады, баявыя, рэліг. і сатыр. песні, элегіі і інш. У наш час бардам наз. аўтара і выканаўцу аўтарскай песні.