Вы́баркі ’рэшткі з выбраных лепшых частак’ (Нас., Бяльк.), укр.ви́бірки ’рэшткі; брак’, рус.выборки, польск.wybiórki ’адпадкі’. Суфіксальнае ўтварэнне ад вы́браць, форма мн. л. у процілегласць форме адз. л. (параўн. выбарак) мае значэнне з адценнем адмоўнасці — ’тое, што засталося, як выбралі лепшае’; параўн. пераважнае ўжыванне формы мн. л. або зборн. для абазначэння рознага тыпу адкідаў: вы́сеўкі, аці́ры і інш.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
blowhole
[ˈbloʊhoʊl]
n.
1) вэнтыля́тар -а m. (у тунэ́лі)
2) ды́хальца n., ды́хальныя адту́ліны
3) пало́нкі ў лёдзе
4) брак у мэта́ле ў фо́рме бу́рбалкі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
boggle
[ˈbɑ:gəl]1.
v.i.
1) паўстры́мвацца, вага́цца
2) пало́хацца, жаха́цца
3) быць агало́мшаным
2.
v.t.
парта́чыць, рабі́ць брак
3.
n.
памы́лка f.; нячы́стая парта́цкая рабо́та
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
бракава́ць
(польск. brakować, ад ням. Brack = брак)
1) прызнаваць што-н. непрыгодным, недабраякасным (напр. б. тавар);
2) быць у недастатковай колькасці, не хапаць (напр. б. ведаў).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Блізна́ ’блюзна’ (Бяльк., Шат., Сцяц., Сцяшк. МГ), блюзна́ (Нас.), блюзня́ (Бяльк.). Рус.близна́ ’шрам, рубец, рана, разрыў ніткі’, блюзна́, укр.бли́зна́ ’рана, рубец’, балг.близна́, серб.-харв.бли̏зна ’брак у тканіне’, в.-луж.błuzna ’рубец’, н.-луж.bluzna. Лічыцца ўтвораным ад таго ж кораня, што ў слав.bliz‑ ’блізкі’ (гл.). Фасмер, 1, 175; Бернекер, 61; Праабражэнскі, 1, 29, параўн. і Слаўскі, 1, 34–35.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ташчы́ца ’дапушчаная памылка пры ўвядзенні асновы ў бёрда’ (глыб., мядз., Сл. ПЗБ), ташчані́ца ’пустая пятля ў ніце’ (віл., Жд. 1), ’дапушчаная памылка пры ўвядзенні асновы ў бёрда’ (віл., Сл. ПЗБ), сюды ж ташчу́ха ’памылковае ўцягванне асновы ў ніт (у кроснах)’ (Варл.), ’брак пры тканні палатна, калі разрываецца нітка ў аснове’ (Сцяшк. Сл.). Да тошчы ’пусты’ (гл.), параўн. мінуха ’памылка пры накідванні асновы ў бёрда’, гл. Гл. таксама шчуха.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
blunder
[ˈblʌndər]1.
n.
дурна́я памы́лка; хі́ба f.
2.
v.i.
1) схі́біць, зрабі́ць дурну́ю памы́лку
2) брысьці́, блука́ць
3.
v.t.
1) рабі́ць няпра́вільна; парта́чыць, рабі́ць брак
2) вы́казаць глу́пства
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)