Halsund Béinbruch! — разм. бада́й цябе́ лі́ха міну́ла!, дай Бо́жа, каб усё было́ го́жа!
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
сыцьж (сытасць) Sáttheit f -;
нае́сціся да сыці sich satt éssen* (чаго-н an D); sich zum Bérsten [Plátzen] satt éssen* (разм);
◊ сыц Бо́жа! gúten Appetít!
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
лі́тасцівыілітасці́вы, ‑ая, ‑ае.
Схільны да літасці; спачувальны, спагадлівы. Літасцівае сэрца. □ Жыццё ўсяму навучыць: Ад шчасця да бяды — Адзін, як кажуць, крок, І ад яе мы не застрахаваны... Дык ад гаротніка не адварочвайся убок, Будзь літасцівы, чалавечны і гуманны!Валасевіч.
•••
Божа (божачка) літасцівы!гл. бог.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прахапі́цца, ‑хаплюся, ‑хопішся, ‑хопіцца; зак.
Раптоўна прачнуцца, абудзіцца. Аднойчы раніцай, калі яшчэ ўсе спалі, нехта моцна бразнуў дзвярыма. Жанчына прахапілася.Федасеенка.У тую раніцу мы трохі заспалі — заседзеліся позна. Прахапіліся нешта каля шасці — божа мілы, ужо каровы пагналі ў поле, а наша стаіць у хляве.Палтаран.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
bronić
незак.
1.kogo/czego бараніць; абараняць;
bronić sprawy — абараняць справу;
bronić swego zdania — адстойваць свой погляд;
bronić pracy magisterskiej — абараняць магістарскую працу;
2.komu czego забараняць каму што;
bronić łowienia ryb — забараняць рыбную лоўлю;
broń Boże — барані Божа; крый Божа;
broń go Panie Boże! — ратуй яго Божа!
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
almighty
[ɔlˈmaɪti]1.
adj.
1) усемагу́тны
God Almighty! — Усемагу́тны Бо́жа!
2) усяўла́дны
2.
adv.
незвыча́йна
an almighty fine girl — незвыча́йна прыго́жая дзяўчы́на
•
- the Almighty
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
heaven
[ˈhevən]
n.
не́ба n., рай -ю m.
For heaven’s sake or Good heavens! — На ла́ску бо́жую! На мі́ласьць Бо́га!
Good heavens! — Бо́жа! Бо́жухна мой!
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
смарка́ч, ‑а, м.
1.толькімн. (смаркачы́, ‑оў). Слізь, якая выцякае з носа, збіраецца ў носе. — Смаркачы яшчэ з носа цякуць, а збіраюцца свет перайначыць... Божа ты мой, божа! от дачакаліся! — гаротна выгукваў дзед Піліп.Колас.— Смаркачы вытры! — злосна сказала сакратарка і рушыла назад у пакой.Навуменка.
2. Адна кропля гэтай слізі. Смаркач пад носам.
3.Разм.зневаж. Пра дзіця. Гэтак ішлі гады за гадамі. З смаркача выцягнуўся я ўжо на ладнага дзецюка.Ядвігін Ш.// Пра маладога нявопытнага ў справах чалавека. [Глушак:] «Зноў гэты смаркач [Сцяпан] утыкае нос свой куды не трэба!»Мележ.— Хо! Р-работнічак, танцор няшчасны, а машыну я за цябе ачышчаць буду, га-а? Ну, скажы ты мне, смаркач! — загарлапаніў .. [шафёр], паглядваючы то на застаўку, то на мяне.Вышынскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
forbid
[fərˈbɪd]
v.t., -bade or -bad, -bidden or -bid, -dding
1) забараня́ць
2) не дазваля́ць, не дапушча́ць; прадухіля́ць
God forbid it! — Барані́Бо́жа! Няха́й Бог баро́ніць!
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)