мітусе́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. мітусіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паміра́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. паміраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памутне́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. памутнець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натхнёнасць, ‑і, ж.

Стан і ўласцівасць натхнёнага (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непары́ўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан непарыўнага. Непарыўнасць гістарычных сувязей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

працвіта́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. працвітаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасіве́нне, ‑я, н.

Працэс і стан паводле знач. дзеясл. пасівець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасіне́нне, ‑я, н.

Працэс і стан паводле знач. дзеясл. пасінець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апусце́нне, ‑я, н.

Стан паводле дзеясл. апусцець (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асуджэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. асудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)