minus
[ˈmaɪnəs]
1.
prep.
адня́ць; мі́нус
5 minus 2 leaves 3 — пяць мі́нус два ро́ўна тром
2.
adj.
адмо́ўны (пра лік)
the minus sign — знак мі́нус
3.
n.
мі́нус -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
адагна́цца сов.
1. отби́ться;
ад мух не а. — от мух не отби́ться;
2. (з кім, чым ад каго, чаго или з кім, чым куды) отдали́ться (с кем, чем от кого, чего), удали́ться (с кем, чем куда); угна́ть (кого, что от кого, чего или кого, что куда);
пасту́х ~гна́ўся са ста́ткам на два кіламе́тры ад вёскі — пасту́х угна́л ста́до на два киломе́тра от дере́вни
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
дзялі́цца несов.
1. в разн. знач. дели́ться; (з кім, чым; чым — ещё) посвяща́ть (кого, что; во что);
дз. апо́шнім кава́лкам хле́ба — дели́ться после́дним куско́м хле́ба;
сям’я́ пачала́ дз. — семья́ начала́ дели́ться;
цо́тныя лі́кі дзе́ляцца на два — чётные чи́сла де́лятся на два;
дз. з тава́рышам сваі́мі пла́намі — дели́ться с това́рищем свои́ми пла́нами; посвяща́ть това́рища в свои пла́ны;
2. страд. дели́ться; члени́ться; см. дзялі́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
раз’е́хацца сов.
1. (поехать в разные стороны) разъе́хаться;
праз два дні мы ~халіся — че́рез два дня мы разъе́хались;
2. (не встретиться) размину́ться, разъе́хаться;
хаце́лі сустрэ́цца, але́ ~халіся — хоте́ли встре́титься, но разъе́хались (размину́лись);
3. (не столкнувшись на встречном движении) разъехаться, разминуться;
4. (раздвинуться в разные стороны) разъе́хаться, разойти́сь;
лы́жы ~хапіся ў бакі́ — лы́жи разъе́хались в сто́роны;
5. (развалиться) разъе́хаться, расползти́сь;
крэ́сла ~халася — стул разъе́хался
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
упе́рад нареч.
1. вперёд;
зрабі́ць два кро́кі ўпе́рад — сде́лать два шага́ вперёд;
2. ра́ньше, пре́жде, вперёд;
у. паду́май, а по́тым гавары́ — вперёд (ра́ньше, пре́жде) поду́май, а пото́м говори́;
прыйсці́ ўпе́рад за ўсіх — прийти́ ра́ньше всех;
◊ уза́д і ўпе́рад — взад и вперёд;
ні ўзад ні ўпе́рад — ни взад ни вперёд;
папа́ўся (тра́піў) у не́рат — ні ўзад ні ўпе́рад — погов. ни туда́ ни сюда́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
щека́ в разн. знач. шчака́, -кі́ ж., мн. шчо́кі, род. шчок;
румя́ные щёки румя́ныя шчо́кі;
щёки бло́ка техн. шчо́кі бло́ка;
◊
упи́сывать за о́бе щеки́ на два бакі́ е́сці; па по́ўніцы е́сці;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
хапі́ць
1. безас (быць дастатковым) (áus)réichen vi, lángen vi;
гэ́тага хо́піць на два дні das reicht für zwei Táge;
◊ хо́піць! (дастаткова) genúg!;
з мяне́ хо́піць разм ich habe genúg davón, ich habe es satt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Malum vas non frangitur
Дрэнная пасудзіна не б’ецца.
Плохой сосуд не разбивается.
бел. Скрыпучае права не ломіцца/доўга жыве. Пахілае дрэва вецер не ломіць. Пустая галава не сівее.
рус. Скрипучая берёза дольше стоит. Скрипучее дерево два века живёт. Дуплистое дерево скрипит, да стоит, а крепкое валится. Битая посуда два века живёт.
фр. Les pots fêlés sont ceux qui durent le plus (Треснувшие горшки держатся больше всего).
англ. A creaking gate hangs long on its hinges (Скрипящие ворота долго висят на петлях).
нем. Der Baum, der oft knarrt, bricht nicht leicht (Дерево, которое часто скрипит, ломается нелегко).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
засудзі́ць, ‑суджу, ‑судзіш, ‑судзіць; зак., каго.
Прызнаўшы вінаватым, вызначыць меру пакарання ў судовым парадку; асудзіць. Яшчэ пры цары .. [Цімоха] засудзілі на два гады арыштанцкіх рот за падпал панскай стадолы. Колас. — Засудзяць.. — чую за спіной усхліп. У зале стаіць напружаная цішыня. Суддзя чытае абвінаваўчае заключэнне. Дадзіёмаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бадзя́чы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Уласцівы бадзяку (бадзяцы). [Патаповіч:] — Ты ў мяне, бадзячая душа, у два дні будзеш умець класці сцяну ў гладкі вугал. Чорны. Хто ж не ведаў у нас жабракоў? Былі гэта яны — не іначай, Доўгім, ціхім натоўпам ішлі, Па краіне хадою бадзячай. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)