слізгану́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

1. Аднакр. да слізгацца (у 1, 3 знач.).

2. Паслізнуцца. [Хлопец] паставіў падножку, я слізгануўся і, ускінуўшы рукі, расцягнуўся тут жа на парозе. Адамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тапёр, ‑а, м.

Уст. Музыкант, які іграў за грошы на танцавальных вечарах. Хударлявы тапёр у смокінгу высока ўскідваў кашчавыя рукі і аж згінаўся, выціскаючы са старэнькага піяніна бравурны марш. Мехаў.

[Фр. tapeur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цяса́к, цесака, м.

Халодная зброя ў выглядзе шырокага, вострага з абодвух бакоў клінка з крыжападобнай ручкай. Часта пад рукі трапляліся радавыя гітлераўцы, у якіх, акрамя цесакоў, нічога не было. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zusámmenbeißen

* vt сціска́ць (зубы)

die Zähne ~ — сці́снуць зу́бы (ад болю); узя́ць сябе́ ў ру́кі; цярпе́ць, сці́снуўшы зу́бы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zusámmenreißen

*

1.

vt pyйнава́ць, разбіра́ць, зно́сіць (будынак)

2.

(sich) браць сябе́ ў ру́кі, (з ця́жкасцю) авало́дваць сабо́ю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

нагрэ́ць

1. (er)wärmen vt, erhítzen vt;

2. перан. разм. (падмануць) betrügen* vt, hintergéhen* неаддз. vt, ánführen vt;

◊

нагрэ́ць рукі ≅ séine Schäfchen ins Tróckene bríngen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кара́вы

1. rau, knórrig, knótig;

2. (пра твар) schmútzig, rúnzelig, verrúnzelt; hart, schwíelig (пра рукі);

3.:

кара́вы по́чырк éine úngleichmäßige [schléchte] Schrift [Hándschrift];

кара́вы стыль schwérfälliger Stil

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

змярцве́ць сов.

1. (стать безжизненным, онеметь) омертве́ть;

ру́кі ~ве́лі ад хо́ладу — ру́ки омертве́ли от хо́лода;

2. оцепене́ть, омертве́ть;

з. ад жа́ху — помертве́ть от у́жаса

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вверх нареч.

1. (на высоту) угару́, уго́ру; (кверху) дагары́;

ру́ки вверх! ру́кі ўго́ру!;

2. (к истоку) уве́рх;

вверх по тече́нию уве́рх па цячэ́нні;

◊

вверх дном дагары́ нага́мі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нерво́ва, прысл.

1. Узбуджана, усхвалявана; раздражнёна. Засунуўшы рукі ў кішэні пінжака.., [Галаўня] нервова пачаў хадзіць па кабінету. Гроднеў. — Не лёгкая сітуацыя, не лёгкая: праз столькі гадоў шукаць страчанае, — паспачуваў пасажыр, нервова раскручваючы газету. Пальчэўскі. / у перан. ужыв. — Дапамогі! Дапамогі! — нервова крычаў кожны радок, кожнае слова.. рапарта. Шамякін.

2. Хваравіта, сутаргава. Адно вока раз-пораз торгаецца нервова, і здаецца часам, што Гардзей некаму падміргвае. Мележ. Тонкія худыя рукі .. [Каваля] нервова ўздрыгвалі і не знаходзілі сабе месца. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)