фітадыза́йн

(ад гр. phyton = расліна + англ. design = дызайн)

дызайн, звязаны з выкарыстаннем раслін у якасці мастацка-эстэтычнага элемента.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

фітадыза́йнер

(ад гр. phyton = расліна + англ. designer = дызайнер)

спецыяліст па афармленню інтэр’ераў з дапамогай раслін (жывых і штучных).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

гіга́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Жывёла, расліна і пад. незвычайна вялікіх памераў, велікан.

Слон-г.

2. перан. Пра што-н. незвычайна вялікіх памераў.

Завод-г.

3. перан. Талент, вялікі дзеяч у якой-н. галіне.

Гіганты навукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

тыту́нь, -ю́ і тыту́н, -у́, м.

1. Травяністая расліна сямейства паслёнавых, лісце якой утрымлівае нікацін.

2. Высушанае і дробна нарэзанае або расцёртае лісце гэтай расліны, якое ўжываецца для курэння.

|| ласк. тытуне́ц, -нцу́, м. (да 2 знач.).

|| прым. тытунёвы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сала́та ж

1. бат (расліна) Gártensalat m -(e)s, -e;

2. кул (страва) Salát m;

сала́та з памідо́раў Tomátensalat m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

брусні́цы, ‑ніц; адз. брусніца, ‑ы, ж.

1. Кустовая ягадная расліна сямейства бруснічных.

2. Ягады гэтай расліны. Усе сухія баравіны Пакрыты завяззю брусніц. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вані́ль, ‑і, ж.

1. Трапічная расліна сямейства архідных з пахучымі пладамі.

2. зб. Сушаныя плады гэтай расліны, якія ўжываюцца ў кулінарыі і парфумерыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

багно́ўка, ‑і, ДМ ‑ноўцы; Р мн. ‑новак; ж.

Шматгадовая нізкарослая балотная расліна сямейства багноўкавых з прадаўгаватым лісцем і дробнымі цёмна-чырвонымі кветкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канюшы́на, ‑ы, ж.

Шматгадовая, радзей аднагадовая кармавая травяністая расліна сямейства бабовых з трайчастым лісцем і шарападобнымі кветкамі. Чырвоная канюшына. Белая канюшына. Скасіць канюшыну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кардамо́н, ‑а і ‑у, м.

1. ‑а. Шматгадовая трапічная расліна сямейства імбірных.

2. ‑у, зб. Насенне гэтай расліны, якое ўжываюць як вострую прыправу.

[Грэч. kardamōmon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)