акані́т, ‑у, М ‑ніце, м.

Травяністая расліна сямейства казяльцовых з жоўтымі, сінімі, фіялетавымі кветкамі; боцікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зване́ц, ‑нцу, м.

Травяністая расліна сямейства залознікавых з жоўтымі кветкамі і плодам у выглядзе каробачкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́жавіца, ‑ы, ж.

Аднагадовая травяністая расліна сямейства крыжакветных з дробнымі жаўтаватымі кветкамі і стручковымі пладамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расхо́днік, ‑а, м.

Травяністая расліна сямейства таўсцянкавых з жоўтым мясістым сцяблом і лісцем; зайцава капуста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рася́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Травяністая балотная насякомаедная расліна сямейства расянкавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саляро́с, ‑у, м.

Расліна сямейства маравых з сакавітым сцяблом і коласападобным суквеццем, якая вызначаецца солевынослівасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свідзі́на, ‑ы, ж.

Кустовая або дрэвавая расліна сямейства кізілавых з белымі, жоўтымі ці ружовымі кветкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свінакро́п, ‑у, м.

Невялікая аднагадовая расліна сямейства гваздзіковых з доўгім ніткападобным лісцем і белымі кветкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тае́мнік, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая бесхларафільная расліна, якая паразітуе на каранях ляшчыны, вольхі і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тапінамбу́р, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства складанакветных з прыдатнымі для яды клубнямі; земляная груша.

[Гал. toppenant.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)