знаёмы, -ая, -ае.
1. каму. Такі, пра якога ведалі раней, вядомы.
Знаёмая мелодыя.
2. з чым. Які зведаў, выпрабаваў што-н.
Чалавек, з. з тутэйшымі парадкамі.
3. Які знаходзіцца ў знаёмстве (у 1 знач.) з кім-н., асабіста вядомы.
З. чалавек.
Добры з. (наз.). Спаткаць знаёмага (наз.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыстаўны́, -а́я, -о́е.
1. Такі, які прыстаўляецца ці можа прыстаўляцца да чаго-н.
Прыстаўное крэсла (у тэатры). Прыстаўная лесвіца.
2. У граматыцы: прыстаўныя гукі — зычныя і галосныя гукі, што ўзнікаюць у пэўных фанетычных умовах у пачатку слова (напр.: «в» у слове «возера», «о» ў слове «Орша»).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
страка́ты, -ая, -ае.
1. Такі, паверхня якога пакрыта палоскамі, плямамі розных колераў; рознакаляровы.
Стракатая тканіна.
С. дыван.
2. перан. Які вылучаецца неаднароднасцю, разнастайны, з розных элементаў.
С. склад насельніцтва.
3. Плямісты, разнашэрсны (пра масць жывёл); рознага апярэння (пра птушак).
С. дзяцел.
С. конь.
|| наз. страка́тасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
jednoznaczny
jednoznaczn|y
адназначны;
~a odpowiedź — адназначны адказ;
2. эквівалентны; такі самы;
wyrazy ~e — абсалютныя сінонімы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
lecz
кніжн. але; ды; усё-такі; усё ж такі;
nie tylko tu, lecz i tam — не толькі тут, але і там;
byliśmy tu, lecz nic nie widzieliśmy — мы былі тут, але (ды) нічога не бачылі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
неперамо́жны, ‑ая, ‑ае.
Такі, якога нельга перамагчы. Як непераможны асілак, Кастрычнік ідзе па зямлі. Аўрамчык. Народ устане з новай сілай Непераможны, горды, грозны. Танк. // Такі, якому цяжка процістаяць; непераадольны. Гэты праект захапіў дзядзьку Марціна сваёю простасцю і ў той жа час непераможнаю сілаю свайго доваду. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наве́сны, ‑ая, ‑ае.
Такі, пры якім кулі, снарады, міны, апісваючы ў паветры крутую дугу, падаюць зверху. Павесны агонь.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
навясны́, ‑ая, ‑ое.
Прыстасаваны для навешвання; такі, які навешваецца. Навясныя сеялкі. // Які робіцца, будуецца шляхам навешвання. Навясны мост.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
неўрастэні́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да неўрастэніі. Неўрастэнічныя сімптомы. // Такі, як у неўрастэніка, уласцівы неўрастэніку. Неўрастэнічны твар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нечыта́льны, ‑ая, ‑ае.
Такі, што цяжка прачытаць, разабраць. Нечытальны рукапіс. □ [На лістку сшытка] было нешта напісана няўмела і нечытальным почыркам. Сіўцоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)