праме́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Сонечны, светлы. Праменны ранак па-над Бугам Асыпаў срэбрам паплавы. Мы крочым з вёскі росным лугам Да бугскай воднай сінявы. Арочка. На вершалінах блізкіх і далёкіх гор ніклі праменныя фарбы захаду. Самуйлёнак. // перан. Поўны ўнутранага ззяння, радасці, запалу. Цяпер на Дзяміда Сыча пазіралі ясныя і праменныя вочы дарослага чалавека. Паслядовіч. Гэта нашы аркестры зазыўна гучаць, гэта нашых рабочых праменная радасць. Хведаровіч.

2. Спец. Які ўзнік у выніку выпраменьвання. Праменная энергія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дына́міка

(гр. dynamikos = моцны)

1) раздзел механікі, які вывучае законы руху цел у залежнасці ад сіл, што дзейнічаюць на іх;

2) ход развіцця якой-н. з’явы (напр. д. падзей);

3) наяўнасць руху, дзеяння ў чым-н. (напр. танец поўны дынамікі).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Pension

[paŋzi'o:n]

f -, -en

1) пе́нсія

in die ~ ghen* — пайсці́ на пе́нсію

ine ~ bezehen* — атры́мліваць пе́нсію

2) пансіён

in ~ gben* — адда́ць на по́ўны пансіён

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gamy

[ˈgeɪmi]

adj.

1) з па́хам або́ сма́кам дзічы́ны, з душко́м

2) бага́ты на дзічы́ну

3) му́жны; по́ўны запа́лу; гара́чы

4) Sl. непрысто́йны, бры́дкі; салёны, саланава́ты (пра анэкдо́т)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

absolutny

absolutn|y

абсалютны, поўны, вычарпальны, неабмежаваны;

~a cisza — поўная цішыня;

~a większość — абсалютная большасць;

zero ~e фіз. абсалютны нуль;

~e szczęście — бязмежнае шчасце

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sorry1 [ˈsɒri] adj.

1. засму́чаны, су́мны; по́ўны жа́лю;

be sorry шкадава́ць;

I’m sorry to say на жаль, паві́нен сказа́ць

2. ва́рты жа́лю; дрэ́нны, ке́пскі, благі́, ма́рны;

He was a sorry sight. На яго было балюча глядзець.

feel sorry for smb. спачува́ць каму́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wonder1 [ˈwʌndə] n.

1. здзіўле́нне;

look in wonder глядзе́ць са здзіўле́ннем

2. цуд, дзі́ва

do/work wonders твары́ць/рабі́ць цу́ды;

it’s a wonder that… дзі́ва, што…;

no/little won der that… не дзі́ва/ма́ла дзі́ва, што;

wonders will never cease свет по́ўны цу́даў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

absolute

[ˈæbsəlu:t]

1.

adj.

1) по́ўны; безумо́ўны; абсалю́тны

absolute ignorance — по́ўнае не́вуцтва, цямно́та

absolute rest — по́ўны спако́й

absolute truth — безумо́ўная пра́ўда

2) неабмежава́ны

absolute authority — неабмежава́ная ўла́да

3) пэ́ўны; надзе́йны

absolute proof — пэ́ўны до́вад

4) Chem. чы́сты, без прыме́шкі

absolute alcohol — чы́сты сьпірт

5) абсалю́тны

absolute humidity — абсалю́тная во́гкасьць

absolute majority — абсалю́тная бальшыня́

absolute zero — абсалю́тны нуль

2.

n. Philos.

абсалю́т -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ГНЕ́ДЗІЧ Мікалай Іванавіч

(13.2.1784, г. Палтава, Украіна — 15.2.1833),

расійскі паэт, перакладчык. Скончыў Харкаўскі калегіум (1800), вучыўся ў Маскоўскім універсітэцкім пансіёне (1800 — 02). Чл.-кар. Пецябр. АН з 1826. Уваходзіў у т-ва «Бяседа аматараў рускага слова», зблізіўся з Вольным таварыствам аматараў расійскай славеснасці; падтрымліваў сувязі з дзекабрыстамі. Вольналюбівыя матывы ў вершах «Інтэрнат» (1804), «Перуанец да іспанца» (1805). Аўтар аповесці «Морыц, альбо Ахвяра помсты» (1802), паэмы «Нараджэнне Гамера» (1817), ідыліі «Рыбакі» (1822) і інш. У 1829 апублікаваў поўны пераклад «Іліяды» Гамера, над якім працаваў больш за 20 гадоў. Перакладаў таксама творы Ф.Шылера, Вальтэра, У.Шэкспіра.

Тв.:

Стихотворения. Поэмы. М., 1984.

т. 5, с. 313

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

бурлі́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Бурны, шумлівы. Васіль бачыў рэкі там, каля свайго дому, але ж такой шырокай не наглядаў нават у самае бурлівае разводдзе. Кулакоўскі. Дэльфіны дагналі яхту і пачалі забаўляцца ў бурлівых хвалях за кармой, перакочваючыся са спіны на жывот. Дуброўскі.

2. перан. Разм. Поўны энергіі, шумны, неспакойны. [Лена] ўспамінала бурлівае камсамольскае жыццё ў школе. Лынькоў. Паходня сышоў на перон і адразу ж трапіў у бурлівы паток, які імкнуў паўз нейкія абломкі сцен і часовыя збудаванні. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)