Мездрану́ць ’выцяць па твары да крыві’, ’моцна ўдарыць’ (Нас., Юрч.). Да мяздра́ (гл.), мяздры́ць ’ачышчаць ад падскурнай клятчаткі’ (Нас., ТСБМ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Скавы́ліць ‘гучна, моцна плакаць’ (мёрск., Нар. лекс.), польск. дыял. skavuleć ‘скавытаць (пра сабаку)’. Відавочна, гукапераймальнае. Параўн. скавытаць, скаголіць, скагатаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

hug

[hʌg]

1.

v.t. (-gg-)

1) тулі́ць, абдыма́ць

2) мо́цна сьціска́ць

3) мо́цна трыма́цца чаго́

2.

n.

1) абды́мкі pl. only.

2) сьціск -у m., хва́тка f. (у ду́жаньні)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

furious

[ˈfjʊriəs]

adj.

1) разьлютава́ны; разбушава́ны, разья́траны е́цер)

2) разью́шаны (зьвер), зло́сны (по́зірк), мо́цна ўзлава́ны

He was furious — Ён мо́цна ўзлава́ўся

3) шалёны (бег)

a furious gallop — шалёны галёп

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

уме́рзнуць сов.

1. (во что-л.) вмёрзнуть;

бо́чка ўме́рзла ў лёд — бо́чка вмёрзла в лёд;

2. (затвердеть на большую глубину) промёрзнуть;

зямля́ мо́цна ўме́рзла — земля́ си́льно промёрзла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пэ́каць ’дрэнна чытаць’ (Мат. Маг., Шат.), ’курыць люльку’ (Шат.), ’біць не вельмі моцна, пляскаць’ (Бяльк.), ткнуць ’выцяць злёгку, пляснуць’ (Бяльк.). Гукапераймальнае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

«БУ́ЛА»,

бел. нар. гульня. Гуляюць дзве каманды. Кожная выбірае вядучага. Ён моцна б’е палкай з загнутым канцом па буле (драўляным шары) і гоніць яе па зямлі ў бок праціўніка, каманда памагае яму. Праціўнікі стараюцца перахапіць і вярнуць булу да ўмоўленай мяжы.

т. 3, с. 326

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГІ́ДРЫЯ

(грэч. hydria ад hydōr вада),

старажытнагрэчаская пасудзіна для вады, найчасцей керамічная. Падобная на амфару, але з моцна расшыраным уверсе тулавам, больш вузкім і высокім горлам. Мела 2 гарызантальныя па баках і 1 вертыкальную ручкі. Сценкі гідрыі часта ўпрыгожвалі размалёўкай.

т. 5, с. 241

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

а́хкаць, а́хнуць разм

1. (усклікнуць) ach rfen*;

2. (дзівіцца) stunen vi, sich wndern;

3. (выбухнуць) dnnern vi, krchen vi;

4. (моцна выцяць) inen Hieb [Stoß, Schlag] verstzen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бо́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Моцна стукаць нагамі пры хадзьбе. [Рыбін] бохаў ботамі на ўсю шырыню крокаў і на павароце амаль што не збіў.. [Веру] з ног. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)