Клапаціцца ’старанна займацца чым-небудзь’, ’турбавацца, непакоіцца’ (ТСБМ, Нас., Бяльк., Яруш., Сержп., Др.-Падб., Шат., Касп.). Гл. клапатаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ака́сываць ’мець перавагу ў чым-небудзь, над кім-небудзь’ (Нас.), акаснуць ’падужаць’ (Бяльк.). Параўн. рус. косать ’біць, караць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Раскарпа́ць, раско́рпаць ’павялічыць паглыбленне, адтуліну ў чым-небудзь’ (ТСБМ), роско́рпаць ’раскатурхаць’ (ТС). З рас- і карпа́ць, ко́рпаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ана́лаг

(гр. analogos = адпаведны)

тое, што з’яўляецца адпаведнасцю з чым-н., падабенствам чаго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гара́нт

(фр. garant)

дзяржава, установа або асоба, якая дае гарантыю ў чым-н.; паручыцель.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

інкрымінава́ць

(с.-лац. incriminare)

прад’яўляць каму-н. абвінавачванне ў чым-н. (напр. і. пакражу).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

niezgodnie

нязгодна з чым; неадпаведна чаму

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zaciekawiać się

незак. czym зацікаўлівацца чым

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

перапя́ць, ‑пну, ‑пнеш, ‑пне; ‑пнём, ‑пняце; зак., што і чым.

Раздзяліць, перагарадзіць чым‑н. Перапяць пакой занавескай. Перапяць уваход вяроўкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разупэ́ўніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Страціць упэўненасць у чым‑н.; перастаць быць упэўненым у чым‑н. Разупэўніцца ў сваіх меркаваннях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)