прилежа́щий
1. прич. які́ (што) стара́ецца; які́ (што) ру́піцца; які́ (што) прымыка́е (да чаго); які́ (што) мяжу́е (з чым), які́ (што) мяжу́ецца (з чым); см. прилега́ть;
2. прил., мат. прыле́глы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)