сопровожда́ться

1. (происходить одновременно с чем-л.) адбыва́цца адначасо́ва (з чым); быць (з чым);

дождь сопровожда́лся грозо́й дождж быў з навальні́цай;

2. страд. суправаджа́цца; дадава́цца, далуча́цца; см. сопровожда́ть​ 1, 3.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)