red2 [red] adj. infml
1. чырво́ны;
a beautiful red rose прыго́жая чырво́ная ру́жа;
We painted the door bright red. Мы пафарбавалі дзверы ў ярка-чырвоны колер.
2. ры́жы, руды́;
red hair ры́жыя валасы́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
зялёны, -ая, -ае.
1. Колеру травы, лісця.
Зялёная тканіна.
Зялёная фарба.
2. Пра колер твару: бледны, з зямлістым адценнем (разм.).
З. твар.
3. Які мае адносіны да расліннасці, які складаецца, зроблены з зелені (у 2 і 3 знач.).
Зялёныя насаджэнні.
З. корм.
4. Недаспелы, няспелы.
Зялёныя яблыкі.
Журавіны яшчэ зялёныя.
5. перан. Нявопытны з прычыны маладосці.
З. падлетак.
Молада-зелена (пра нясталую, нявопытную моладзь).
◊
Зялёная вуліца — ужыв. як сведчанне таго, што шлях для транспарту свабодны, святлафоры адкрыты; таксама перан.: пра бесперашкоднае праходжанне чаго-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
налі́цца, -лью́ся і -лію́ся, -лье́шся і -ліе́шся, -лье́цца і -ліе́цца; налі́ўся, -ліла́ся, -ло́ся; налі́ся; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Нацячы, пранікнуць куды-н.
Налілася вада ў бочку.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Напоўніцца чым-н. вадкім.
Вядро налілося роўна з берагамі.
3. перан. Змяніць колер, афарбоўку.
Шчокі наліліся румянцам.
4. Стаць сакавітым, спелым.
Яблыкі наліліся сокам.
5. перан. Напоўніцца якой-н. якасцю (сілай, здароўем, злосцю і пад.).
Мускулы наліліся.
◊
Наліцца кроўю (разм.) — пачырванець ад прыліву крыві.
|| незак. наліва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
color
1.
n.
1) ко́лер -у m., адце́ньне n.
2) афарбо́ўка, масьць f. (пра жывёліну)
3) фа́рба f.; фарбава́льнік -а m. (для ткані́ны)
4) ко́лер тва́ру (румя́нец, бле́днасьць)
to lose color — паблядне́ць, пабле́кнуць, зьбяле́ць
5) ко́лер ску́ры
6) каляры́т -у m., жы́васьць f.
2.
v.
1) фарбава́ць, малява́ць
2) Figur. прадстаўля́ць у фальшы́вым сьвятле́, перакру́чваць; афарбо́ўваць (-ца)
•
- change color
- colors
- give color to
- lend color to
- show one’s colors
- the colors
- with flying colors
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ма́тавы 1, ‑ая, ‑ае.
1. Без глянцу, без бляску. Матавая фотапапера. // Роўны, без румянцу (пра колер твару). Ад чарнаты барады матавы твар рэдактара прымае шэрае адценне. Бядуля. // Няяркі, мяккі. Месячык заліваў матавым святлом бяскрайнюю прастору поля. Шамякін.
2. Паўпразрысты. Недарагая люстра з матавымі абажурчыкамі залівала пакой роўным, мяккім святлом. Карпаў.
ма́тавы 2, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да мата 1. Матавая пазіцыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
румя́нец, ‑нцу, м.
1. Ружовы ці ярка-чырвоны колер твару. Перада мной стаяла вясёлая, гаваркая жанчына са здаровым румянцам на абветраных шчоках. Бажко. // Чырвань ад прыліву крыві да твару. Румянец збянтэжанасці і сарамлівасці нечакана заліў шчокі хлопца. Гарбук.
2. перан.; чаго. Разм. Ружовая ці ярка-чырвоная афарбоўка, асвятленне неба пры ўзыходзе сонца. Кожны дзень цвіце на небе Маладой зары румянец. Хадыка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спапяле́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
1. Ператварыць у попел; сатлець, згарэць. Здавалася, што ўсё спапялее, згарыць ад гэтакай гарачыні. Сабаленка. // перан. Набыць колер попелу. Твар .. [Кідалы], звычайна чырвоны, задаволены, спапялеў. Шамякін. Зоры на небе спапялелі, дзённае святло цадзілася зверху. Чорны.
2. Тлеючы, ператварыцца ў попел, парахню; згніць. Іржа згрызе жалеза, струхлеюць каменныя сцены, косці ворагаў яго спапялеюць у зямлі, а .. [Захар] будзе жыць. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
coffee
[ˈkɔfi]
1.
n.
1) ка́ва f. (напо́й, зе́рне)
2) тава́рыская сустрэ́ча з ка́вай
3) ка́вавы ко́лер цёмна-руды́
2.
adj.
ка́вавы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
earthy
[ˈɜ:rӨi]
adj.
1) зямны́ (ко́лер, пах)
2) зямны́, сьве́цкі, не духо́ўны
3) натура́льны, про́сты
4) грубава́ты
earthy humor — грубава́та -вясёлыя жа́рты
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
raspberry
[ˈræz,beri]
1.
n., pl. -ries
1) малі́на f.
2) малі́навы ко́лер
2.
adj.
малі́навы
raspberry liquor — малі́навік -а m., малі́наўка f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)