salmon

[ˈsæmən]

n., coll -on, pl. -ons

1) ласо́сь -сася́ m.

pink salmon — сёмга f.

2) жаўтава́та -ружо́вы ко́лер

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lilac

[ˈlaɪlək]

1.

n.

1) бэз -у m.

2) бле́дна-лілёвы ко́лер

2.

adj.

1) бэ́завы

2) бле́дна-лілёвы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lurid

[ˈlʊrəd]

adj.

1) агнявы́; агні́сты

2) страшны́, дзікі́ (пра злачы́нства); сэнсацы́йны

3) бле́дны, пану́ры (ко́лер)

4) зьнясі́лены, змо́раны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

waxen

[ˈwæksən]

adj.

1) васко́вы, з во́ску

2) гла́дкі й бле́дны, як воск (пра ко́лер тва́ру)

3) наваскава́ны; наваксава́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

grape

[greɪp]

n.

1) вінагра́д -у m. (лаза́, я́гады)

2) цёмны фіяле́тава-чырво́ны ко́лер

3) вінагра́дны сок; віно́ n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

green​1 [gri:n] n.

1. зялёны ко́лер

2. pl. greens зеляні́на, све́жая гаро́дніна

3. ро́ўная пляцо́ўка, паро́слая траво́й (для гульні ў гольф, крыкет і да т.п.)

4. the Greens па́ртыя «зялёных»

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Kóller

I

m -s, -

1) вет. ко́лер (конская хвароба)

2) разм. шале́нства

II

n -s, - скурана́я безрука́ўка, ку́ртка

2) гарса́ж

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

нябе́сны hímmlisch; Hímmels-;

нябе́сны ку́пал Firmamént n -(e)s, Hímmelsgewölbe n -s;

нябе́сны ко́лер Hímmelsblau n -s;

Ца́рства Нябе́снае Hímmelsreich n -(e)s;

Цары́ца Нябе́сная Mútter Góttes

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ружо́вы

1. (пра колер) rósa inv; rósig, rósafarben;

2. гл ружавы;

◊ ба́чыць усё ў ружо́вым святле́ álles in rósigem Licht sehen*; álles durch éine rósarote Brílle sehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Кра́ска 1 ’кветка’ (ТСБМ, Нас., Сцяшк. Мат., Касп., ТС, Сл. паўн.-зах., Мат. Гом., Бяльк., Ян., Жд. 3, Маш., Грыг., Бір., Гарэц., Жд. 2, КЭС, лаг., Мал., Мядзв., Ян., Нар. словатв.). Укр. краска, рус. краска ’тс’, балг. краска ’колер’, серб.-харв. кра̏ска ’назва некаторых раслін’, польск. kraska ’колер’. Прасл. krasъka ў значэнні ’кветка’ найбольш устойлівае на беларускай моўнай глебе. Этымалагічная версія для краса 1 (гл.) дае магчымасць рэканструяваць першаснае размежаванне паміж кветка (гл.) і краска. Першае з іх азначала ’кветка, цвіценне (наогул)’; другое — ’цвет, цвіценне ў сакральным сэнсе (адраджэнне прыроды)’. У карысць гэтага сведчаць замены лексемы краска лексемамі купала, купалка і ў радзе назваў кветак, а таксама красавы на ўкр. купалий. Параўн. яшчэ ст.-чэш. krasa ’зіхаценне сонца’ і бел. сонца купаецца ’сонца зіхаціць’ (Мартынаў, Лекс. Палесся, 29–30).

Кра́ска 2 ’хвароба жывёлы’ (КЭС, лаг.). Параўн. краска 3 (гл.).

Кра́ска 3 ’кроў’ (Чуд.). Параўн. краска 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)