флі́гель-ад’юта́нт, ‑а,
Афіцэр у свіце цара, імператара, які выконваў абавязкі ад’ютанта,
[Ням. Flügel-adjutant.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
флі́гель-ад’юта́нт, ‑а,
Афіцэр у свіце цара, імператара, які выконваў абавязкі ад’ютанта,
[Ням. Flügel-adjutant.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фуля́р, ‑у,
1. Лёгкая і мяккая шаўковая тканіна.
2.
[Фр. foulard.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ці́тла, ‑ы,
У сярэдневяковай пісьменнасці Русі і Грэцыі — надрадковы знак у выглядзе ламанай рыскі, які ставіўся над словамі, напісанымі скарочана,
[Ад грэч. títlos — надпіс.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цура́, ‑ы,
Страва з пакрышанага ў квас
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ця́ўе, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шматты́сячны, ‑ая, ‑ае.
Які налічвае
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шпа́га, ‑і,
Халодная колючая зброя, галоўнай часткай якой з’яўляецца прамы вузкі і доўгі клінок трохграннай, чатырохграннай
•••
[Ад іт. spada.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шху́на, ‑ы,
Парусы карабель, які мае дзве
[Англ. schooner.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́гарадня
1. Абгароджанае месца для жывёлы ў полі
2. Адгароджанае месца для жывёлы
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
адно́га
1. Заліў мора
2. Адгалінаванне гары (
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)