пу́льпа, ‑ы,
1. Рыхлая злучальная тканка, якая запаўняе поласць зуба.
2. Сумесь якога‑н. сыпкага, раздробленага рэчыва з вадой або іншым растваральнікам.
[Ад лац. pulpa — мякаць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)