дэпазіта́рый, ‑я, м.

У міжнародным праве — дзяржава або міжнародная арганізацыя — захавальнік аўтэнтычнага тэксту міжнароднага многабаковага дагавора, здадзенага ў яго архівы па згодзе ўдзельнікаў дагавора.

[Ад лац. depositum — рэч, здадзеная на захаванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)