драгу́н, ‑а, м.

У дарэвалюцыйнай Расіі і ў некаторых краінах Еўропы — салдат або афіцэр некаторых кавалерыйскіх часцей, здольных весці бой і ў спешаным страі.

[Фр. dragon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)