Verbum

ракако́, нескл., н.

Архітэктурны і дэкаратыўны стыль 18 ст., які вызначаецца незвычайнай складанасцю форм і дзівосным арнаментам.

Архітэктура р.

Мэбля р.

раме́сны, -ая, -ае.

1. гл. рамеснік, рамяство.

2. Які рыхтаваў кадры кваліфікаваных рабочых (у 1940—1958 гг.).

Рамеснае вучылішча.

Рамесная школа.

закарэ́лы, -ая, -ае.

1. Які засох, ператварыўся ў корку.

Закарэлая гразь.

2. Пакрыты засохлай граззю, кроўю і пад., карэлы.

З. бінт.

заме́ннік, -а, мн. -і, -аў, м.

Матэрыял, выраб і пад., які па якіх-н. уласцівасцях можа замяніць іншы.

З. каляровых металаў.

зачарсцве́лы, -ая, -ае.

1. Які стаў чэрствым, зацвярдзеў.

З. кавалак хлеба.

2. перан. Бяздушны, нячулы.

Зачарсцвелая натура.

|| наз. зачарсцве́ласць, -і, ж.

зва́днік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Чалавек, які займаецца звадкамі.

|| ж. зва́дніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. зва́дніцкі, -ая, -ае.

здзе́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, які выконвае здзельную работу.

|| ж. здзе́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. здзе́льшчыцкі, -ая, -ае.

зімо́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які знаходзіцца дзе-н. на зімоўцы.

Палярныя зімоўшчыкі.

|| ж. зімо́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

злара́дны, -ая, -ае.

Напоўнены злараднасцю, які заключае ў сабе злую радасць пры няшчасці іншых.

З. чалавек.

Злараднае пачуццё.

Зларадна (прысл.) смяяцца.

зма́зчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, які займаецца змазкай чаго-н.

З. чыгуначных колаў.

|| ж. зма́зчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.