ліпе́ць, -плю́, -пі́ш, -пі́ць; -пі́м, -піце́, -пя́ць; -пі́; незак. (разм.).

1. Ледзь-ледзь трымацца (пра каго-, што-н.).

Дзверы ледзь ліпяць.

2. Пра вельмі слабае праяўленне якіх-н. працэсаў, пра стан заняпаду чаго-н.

Агонь ледзь ліпіць.

◊

Ліпець на валаску (на павуцінцы) (разм.) — быць у вельмі ненадзейным, небяспечным становішчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

herd​2 [hɜ:d] v.

1. хадзі́ць чарадо́ю; трыма́цца ра́зам

2. збіра́ць у ста́так, табу́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

deportment [dɪˈpɔ:tmənt] n. BrE, fml мане́ра трыма́цца; паста́ва;

lessons in deportment уро́кі до́брых мане́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

befólgen

vt выко́нваць; захо́ўваць; трыма́цца (чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

упря́мствовать несов., книжн. упа́рціцца, упіра́цца, упа́рта трыма́цца (чаго, за што); (упрямиться) упіра́цца, упа́рціцца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

misbehave

[,mɪsbɪˈheɪv]

v.i.

сваво́ліць; неадпаве́дна трыма́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

асо́бна​I прысл ábgesondert;

трыма́цца асо́бна sich ábseits hálten*;

жыць асо́бна ábgesondert lében

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

respektować

незак.

1. шанаваць, паважаць;

respektować czyje zdanie — паважаць чыю думку;

2. выконваць, захоўваць, трымацца;

respektować przepisy — трымацца правіл

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прытрымлівацца, трымацца, трымаць, пільнавацца

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

аэраста́т, ‑а, М ‑таце, м.

Паветраплавальны апарат, напоўнены газам больш лёгкім, чым паветра, што дазваляе яму ўзнімацца і трымацца ў паветранай прасторы; паветраны шар.

•••

Змейкавы аэрастат — лятальны апарат змеепадобнай формы.

[Ад грэч. aēr — паветра і statos — які стаіць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)