Ве́хатнік ’хвошч зімуючы, Equisetum hiemale L.’ (віц., Кіс., Крывіч, 4, 1923; Інстр. II). Вузкарэгіянальнае ўтварэнне ад вехаць (гл.) пры дапамозе суф. ‑нік; функцыя Nomen instrumenti вызначальнай асновы пры гэтым перайшла ў Nomina agentis; параўн. вехаць ’скрутак саломы, травы, хвашчу, які выкарыстоўваўся замест анучы для мыцця посуду, мэблі’ → ’хвошч, з якога робіцца гэты скрутак’. Параўн. таксама вехаць ’хвошч’ = хвашча́нка (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
trąbka
ж.
1. трубка;
2.скрутак, трубка;
trąbka Eustachego анат. еўстахіева труба
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
◎ Клубня́к1 ’скрутак лык’ (Бяльк.), ’клубок’ (Мат. Гом.). Утварэнне са значэннем сукупнасці прадметаў на ‑няк (Сцяцко, Афікс. наз., 118–119). Гл. клубок.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лутня́ ’скрутак кары з адной лазіны або ліпкі’, ’хлусня, няпраўда’ (ТС). Да лут1 (гл.). Аб суфіксе гл. Сцяцко (Афікс. наз., 165).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
skein
[skeɪn]
n.
1) мато́к -ка́m. (ні́так), скру́так -ка m.
2) чарада́(дзі́кіх гусе́й або́ ка́чак у палёце)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
pakunek, ~ku
pakun|ek
м.
1. пакунак, пачак; скрутак;
2. ~ki мн. багаж
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
packet
[ˈpækət]
n.
1) паке́т -а, малы́ па́чак, скру́так -ка m.
a packet of cigarettes — па́чак цыгарэ́таў
2) пашто́вы карабе́ль
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
жмут, ‑а, М жмуце, м.
Невялікі скрутак чаго‑н. Замест адказу Сцяпан дастаў з-за пазухі цэлы жмут паперак.Колас.[Міхалка] парваў жмут высокай травы, спехам перавязаў яе абрыўкам вяровачкі, і атрымаўся ладны венік.Якімовіч.Ракуцька паспеў даесці хлеб і скруціць у жмут пустую торбу.Чорны.// Звязак некалькіх аднародных прадметаў. Жмут вяровак. Жмут ключоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)