папу́ша, ‑ы, ж.

Скрутак тытунёвага лісця. Дзед ссякаў .. [тытунь] сякераю, цягаў на гару, развешваў яго там, каб пасля, як падсохне, абарваць лісты, звязаць іх у ёмкія папушы, папярэдне пераклаўшы кожны ліст нейкай духмянай травою. Сачанка. [Міхал:] Я куру толькі самасад. Прывык. А сёння папуша слабая пад рукі папалася. Пташнікаў.

[Рум. păpusă.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ве́хатнік ’хвошч зімуючы, Equisetum hiemale L.’ (віц., Кіс., Крывіч, 4, 1923; Інстр. II). Вузкарэгіянальнае ўтварэнне ад вехаць (гл.) пры дапамозе суф. ‑нік; функцыя Nomen instrumenti вызначальнай асновы пры гэтым перайшла ў Nomina agentis; параўн. вехаць ’скрутак саломы, травы, хвашчу, які выкарыстоўваўся замест анучы для мыцця посуду, мэблі’ → ’хвошч, з якога робіцца гэты скрутак’. Параўн. таксама вехаць ’хвошч’ = хвашча́нка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

trąbka

ж.

1. трубка;

2. скрутак, трубка;

trąbka Eustachego анат. еўстахіева труба

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

package [ˈpækɪdʒ] n.

1. AmE пасы́лка, бандэро́ль

2. паке́т, паку́нак, скру́так

3. (таксама package deal)

1) comm. ко́мплексная здзе́лка

2) dipl. ко́мплекснае пагадне́нне, паке́т пагадне́нняў

4. (таксама a software package) comput. паке́т прагра́м

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Клубня́к 1 ’скрутак лык’ (Бяльк.), ’клубок’ (Мат. Гом.). Утварэнне са значэннем сукупнасці прадметаў на ‑няк (Сцяцко, Афікс. наз., 118–119). Гл. клубок.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лутня́ ’скрутак кары з адной лазіны або ліпкі’, ’хлусня, няпраўда’ (ТС). Да лут 1 (гл.). Аб суфіксе гл. Сцяцко (Афікс. наз., 165).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

skein

[skeɪn]

n.

1) мато́к -ка́ m. (ні́так), скру́так -ка m.

2) чарада́ (дзі́кіх гусе́й або́ ка́чак у палёце)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pakunek, ~ku

pakun|ek

м.

1. пакунак, пачак; скрутак;

2. ~ki мн. багаж

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

packet

[ˈpækət]

n.

1) паке́т -а, малы́ па́чак, скру́так -ка m.

a packet of cigarettes — па́чак цыгарэ́таў

2) пашто́вы карабе́ль

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

жмут, ‑а, М жмуце, м.

Невялікі скрутак чаго‑н. Замест адказу Сцяпан дастаў з-за пазухі цэлы жмут паперак. Колас. [Міхалка] парваў жмут высокай травы, спехам перавязаў яе абрыўкам вяровачкі, і атрымаўся ладны венік. Якімовіч. Ракуцька паспеў даесці хлеб і скруціць у жмут пустую торбу. Чорны. // Звязак некалькіх аднародных прадметаў. Жмут вяровак. Жмут ключоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)