грэ́цца, грэ́юся, грэ́ешся, грэ́ецца; незак.

1. Саграваць сябе, сваё цела.

Г. на печы.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Рабіцца цёплым, гарачым пад уздзеяннем агню, трэння.

Вада грэецца.

Піла грэецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

драбназу́бы, ‑ая, ‑ае.

З дробнымі зубамі, зубчыкамі. Драбназубая рыба. Драбназубая піла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

однору́чный спец. аднару́чны;

однору́чная пила́ аднару́чная піла́;

однору́чное буре́ние аднару́чнае бурэ́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Пілаўшчы́к ’пільшчык’ (дзятл., ЛА, 3). Да пілаваць < піла (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

двухру́чны zwéigriffig, dóppelgriffig;

двухру́чная піла́ dóppelgriffige Säge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фане́рачны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з выпускам фанерных вырабаў. Фанерачная піла. Фанерачная майстэрня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыркуля́рка ж разм тэх (піла) Kréissäge f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

драбназу́бка, ‑і, ДМ ‑бцы; Р мн., ‑бак; ж.

Разм. Піла з дробнымі зубамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праскрыгата́ць, ‑гачу, ‑гочаш, ‑гоча; зак.

1. Утварыць скрыгатанне. Піла праскрыгатала.

2. Скрыгатаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фрыкцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які дзейнічае пры дапамозе сіл трэння. Фрыкцыйны прэс. Фрыкцыйная піла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)