1. Які складаецца з блізка размешчаных адзін каля аднаго аднародных прадметаў, частак; густы.
Ч. штыкетнік.
Ч. дождж.
2. Размешчаны на невялікай адлегласці адзін ад аднаго.
Частыя тралейбусныя прыпынкі.
3. Які складаецца з хуткіх рухаў, гукаў і пад., што ідуць адзін за адным.
Ч. пульс.
Чуліся частыя адрывістыя гукі.
4. Які паўтараецца праз кароткія прамежкі часу.
Частыя сустрэчы.
|| наз.частата́, -ы́, ДМ -таце́ (да 2 і 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перабо́й, ‑ю, м.
1. Парушэнне ў рытмічным дзеянні чаго‑н. Пульс з перабоямі. □ У далёкія рэйсы шафёры пускаліся неахвотна — шыны былі слабыя, маторы працавалі з перабоямі, як сэрца ў хворага чалавека.Шахавец.
2. Затрымка ў якой‑н. справе. Майстэрня часта працавала з перабоямі з-за недахопу запасных частак.Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
irregular
[ɪˈregjələr]
adj.
1) нераўнаме́рны; няро́ўны, нерэгуля́рны (пульс)
2) незвыча́йны
3) ненарма́льны
4) Milit. нерэгуля́рны (пра во́йска)
5) няпра́вільны (дзеясло́ў)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
летаргі́я
(гр. lethargia, ад lethe = забыццё + argia = бяздзеянне)
хваравіты стан, падобны на працяглы сон, пры якім пульс і дыханне амаль не адчуваюцца.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
пульсэ́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Рмн. ‑так; ж.
Цёплы рукаўчык, які надзяваецца на руку на тое месца, дзе намацваецца пульс; адпаведная частка рукавіцы, пальчаткі. Калі ўласавец у пілотцы астаўся ў хаце адзін, Наста агледзела, што ў руцэ ў яго белыя пальчаткі, тонкія, з воўны, і трымаў ён іх за пульсэтку, сціснуўшы ў кулаку.Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
quicken
[ˈkwɪkən]1.
v.t.
1) прыско́рваць, прысьпе́шваць (крок)
2) пабуджа́ць (фанта́зію), узбуджа́ць
2.
v.i.
паскара́цца
His pulse quickened — У яго́ паско́рыўся пульс
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
pulse
[pʌls]1.
n.
1) пульс -у m., біцьцё сэ́рца
2) часьціня́ біцьця́
to feel (take) one’s pulse — ма́цаць пульс
3) рытм у му́зыцы
4) пачу́цьці, настро́і pl.
the pulse of the nation — настро́і ў наро́дзе
2.
v.i.
бі́цца; трапята́цца; вібрава́ць
His heart pulsed with excitement — Яго́нае сэ́рца бі́лася ад хвалява́ньня
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
АСФІ́КСІЯ
(грэч. asphyxia літар. адсутнасць пульсу),
паталагічны стан, што ўзнікае ў арганізме ад рэзкага недахопу кіслароду і лішку вуглекіслаты. Асфіксія механічная ўзнікае ад спынення доступу паветра ў лёгкія, асфіксія таксічная — ад дзеяння розных хім. рэчываў. Пры асфіксіі ўзнікаюць задышка і галавакружэнне, пачашчаецца пульс, павышаецца крывяны ціск, зацямняецца свядомасць, трацяцца адчувальнасць і рэфлексы, спыняюцца дыханне і сардэчная дзейнасць. Неадкладныя меры: штучнае дыханне, лякарствы, якія ўзбуджаюць дыхальны і сасудзісты цэнтры.