пара́дкавальнік

‘укладальнік, сістэматызатар; асоба і прылада’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пара́дкавальнік пара́дкавальнікі
Р. пара́дкавальніка пара́дкавальнікаў
Д. пара́дкавальніку пара́дкавальнікам
В. пара́дкавальніка пара́дкавальнікаў
Т. пара́дкавальнікам пара́дкавальнікамі
М. пара́дкавальніку пара́дкавальніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пара́дкавальнік

‘укладальнік, сістэматызатар; асоба і прылада’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пара́дкавальнік пара́дкавальнікі
Р. пара́дкавальніка пара́дкавальнікаў
Д. пара́дкавальніку пара́дкавальнікам
В. пара́дкавальнік пара́дкавальнікі
Т. пара́дкавальнікам пара́дкавальнікамі
М. пара́дкавальніку пара́дкавальніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ператвара́льнік

‘прылада’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ператвара́льнік ператвара́льнікі
Р. ператвара́льніка ператвара́льнікаў
Д. ператвара́льніку ператвара́льнікам
В. ператвара́льнік ператвара́льнікі
Т. ператвара́льнікам ператвара́льнікамі
М. ператвара́льніку ператвара́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прыво́д

‘прылада’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прыво́д прыво́ды
Р. прыво́да прыво́даў
Д. прыво́ду прыво́дам
В. прыво́д прыво́ды
Т. прыво́дам прыво́дамі
М. прыво́дзе прыво́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

таўка́ч

‘прылада’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. таўка́ч таўкачы́
Р. таўкача́ таўкачо́ў
Д. таўкачу́ таўкача́м
В. таўка́ч таўкачы́
Т. таўкачо́м таўкача́мі
М. таўкачы́ таўкача́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

трафарэ́т

‘прылада’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трафарэ́т трафарэ́ты
Р. трафарэ́та трафарэ́таў
Д. трафарэ́ту трафарэ́там
В. трафарэ́т трафарэ́ты
Т. трафарэ́там трафарэ́тамі
М. трафарэ́це трафарэ́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

што́пар

‘прылада’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. што́пар што́пары
Р. што́пара што́параў
Д. што́пару што́парам
В. што́пар што́пары
Т. што́парам што́парамі
М. што́пары што́парах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пеленга́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Прылада для пеленгавання.

Аптычны п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прапа́шнік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Сельскагаспадарчая прылада для апрацоўкі міжрадцзяў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бярну́шка

‘збудаванне, прылада з бёрнаў (бярвення)’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бярну́шка бярну́шкі
Р. бярну́шкі бярну́шак
Д. бярну́шцы бярну́шкам
В. бярну́шку бярну́шкі
Т. бярну́шкай
бярну́шкаю		 бярну́шкамі
М. бярну́шцы бярну́шках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)