сілуэ́тны в разн. знач. силуэ́тный;

с. партрэ́т — силуэ́тный портре́т;

~ная кампазі́цыя — силуэ́тная компози́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Brústbild

n -(e)s, -er паясны́ партрэ́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

porträtíeren

vt малява́ць [піса́ць] партрэ́т (з каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ábbild

n -es, -er адбі́так; партрэ́т; ко́пія

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

перарысава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., каго-што.

1. Зрабіць копію з рысунка; зрысаваць. Перарысаваць узор. Перарысаваць партрэт.

2. Нарысаваць нанава, іначай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́шыць, -шыю, -шыеш, -шые; -шыты; зак., што.

1. Вышываннем зрабіць на чым-н. узор, малюнак, адлюстраванне і пад.

В. партрэт.

В. узор на рукаве.

2. Аздобіць вышыўкай (тканіну, скуру і пад.).

В. сукенку.

|| незак. вышыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. вышыва́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дарысава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак., каго-што.

1. Скончыць рысаваць што-н.

Д. партрэт.

2. перан. Закончыць стварэнне вобраза, характару.

Д. вобраз галоўнага героя.

|| незак. дарысо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. дарысо́ўка, -і, ДМ -со́ўцы, ж. і дарысо́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Візурэнак, візэрунак ’узор’ (КТС), ст.-бел. визерунокъ ’малюнак, узор’ (1596 г.), укр. візерунок ’тс’. Запазычана са ст.-польск. wizerunk вобраз’ > польск. wizerunek (Булыка, Запазыч., 62) < ням. уст. Visierung ’партрэт, вобраз’ < франц. viser ’меціць’ (Мацэнаўэр, 369).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

падрысава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

1. Дадаць якія‑н. дэталі, штрыхі (на рысунку), нарысаваць дадаткова.

2. Падправіць, палепшыць рысунак. Падрысаваць партрэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зрысава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак.

1. каго-што. Зрабіць копію якога-н. малюнка, узору і пад.

З. партрэт.

2. што. Пакрыць рысункамі ўсю паперу.

З. альбом.

3. што. Рысуючы, зрасходаваць (разм.).

З. аловак.

|| незак. зрысо́ўваць, -ваю, -ваеш, -вае.

|| наз. зрысо́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)