Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
уну́траны, -ая, -ае.
1. Які знаходзіцца ўнутры.
Унутраныя дзверы.
Унутраныя хваробы (органаў грудной і брушной поласці).
2.перан. Які складае змест, раскрывае саму глыбіню, сутнасць, душу каго-, чаго-н.
Унутранае чуццё.
Унутраная сувязь з’яў.
У. свет мастака.
У. голас (перан.: пра думкі).
3. Які мае адносіны да жыцця ўнутры якой-н. арганізацыі, дзяржавы.
Унутраная палітыка.
Унутраная пазыка.
Правілы ўнутранага распарадку.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
працэ́нтныв разн. знач. проце́нтный;
~ная пазы́ка — проце́нтный заём;
~ная надба́ўка — проце́нтная надба́вка;
~ныя адно́сіны — мат. проце́нтные отноше́ния
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Прапазы́ка ’прапанова’ (Др.-Падб.). Няма ў іншых слав. мовах. Відаць, аўтарскі наватвор ад *прапазычыць (гл. зычыць, пазыка) або ад прапазыцыя (гл.) шляхам замены фіналі на прадуктыўны суф. ‑к‑a* параўн. характэрныя для народнай мовы станіка (< станцыя). паліца (< паліцыя) і пад. (Стан.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
анко́ль
(англ. on call = па патрабаванні)
кароткатэрміновая пазыка, якая павінна пагашацца па першым патрабаванні крэдытора.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Ліхвя́р ’кулак’ (Яруш.), ’хто прычыняе людзям няшчасце’ (пух., Жд. 2), ’той, хто бярэ вельмі высокія, недазволеныя законам працэнты за пазычаныя грошы’ (ТСБМ), укр.лихва́р, лихвʼя́р, ст.-рус.лихварь (XVII ст.), польск.lichwiarz, в.-луж.lichwar, чэш.lichvář ’тс’, славац.lichvár ’гандляр скацінай’; серб.-харв.ли̏хвар, славен.lihvár, макед.лихвар, балг.лихва́р. Прасл. форма lixvarь, якая абыходзіць да прасл.lixva ’пазыка грошай пад працэнты’ (Слаўскі, 4, 236). Апошняе — запазычанне з гоц.leiƕva ’пазыка’, leiƕan ’пазычаць’, ст.-в.-ням.lîhan ’тс’ (Бернекер 1, 717; Фасмер, 2, 504–505; Слаўскі, 4, 233–235). Магчыма, аднак, і поўнае запазычанне з герм.*leihwarja‑ ’пазыкадаўца’ (Трубачоў, Эт. сл., 15, 99).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
loan1[ləʊn]n.
1.пазы́ка, крэды́т;
a domestic/foreign loan уну́траная/заме́жная пазы́ка;
a bank loan ба́нкаўскі крэды́т;
take out a loan браць крэды́т;
repay a loan выпла́чваць крэды́т;
give smb. the loan of smth. пазы́чыць каму́-н. што-н.;
have smth. on loan атрыма́ць што-н. у часо́вае карыста́нне