2.сущ. невядо́мы, -мага м.; (незнакомый)незнаёмы, -мага м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
невядо́мы, ‑ая, ‑ае.
1. Такі, якога не ведаюць, аб якім няма звестак; незнаёмы. Дзень добры, невядомая краіна!Сіпакоў.Ісці ў такі час у невядомую дарогу было рызыкоўна.Пальчэўскі.Нейкі невядомы лагодны матыў мроіцца ў абуджаных марах.Ваданосаў.
2. Нязведаны, не перажыты раней. У Ніны ўявілася невядомае дагэтуль пачуццё рэўнасці.Гурскі.
3. Які не карыстаецца шырокай папулярнасцю; малавядомы. Невядомы артыст.
4.узнач.наз.невядо́мы, ‑ага, м.; невядо́мая, ‑ай, ж.Незнаёмы, незнаёмая. Тым часам на другім баку граніцы з асцярогаю выглядаў з куста невядомы ў шэрай сялянскай світцы, з аброццю ў руцэ.Пальчэўскі.
5.узнач.наз.невядо́мае, ‑ага, н. Аб чым‑н. нязведаным. Кожны крок наш быў незвычайным крокам у невядомае і небывалае.Грамовіч.
6.узнач.наз.невядо́мае, ‑ага, н. У матэматыцы — велічыня, якую трэба знайсці; проціл. вядомае. Ураўненне з двума невядомымі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нязно́сны, ‑ая, ‑ае.
1. Такі, што перавышае сілы, цярпенне, які пераносіцца з цяжкасцю. Нязносная гарачыня. □ Праўду кажуць, што з часам усё праходзіць, нават самы нязносны боль забываецца.Сабаленка.// Вельмі надакучлівы. Нязносны сусед.
2. Які доўга не зношваецца; вельмі моцны. [Марцін:] — Нейкі незнаёмы дзядзька прыйшоў і дае мне мае два кавалкі скуры з трансмісійнага паса.. Гэта ж нязносныя былі б падэшвы...Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
w ~e — у невядомым кірунку; невядома куды; у невядомасць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
◎ Навотны ’незнаёмы’ (бераст., Сцяш. Сл.), ’пра жывёлу, якая першы раз пасвіцца ў статку’ (мазыр., Жыв. сл.), новдтны ’наежджы, прыбытны аднекуль’ (ТС), ст.-бел.новотный ’новы’ (1499 г.), укр.новітний ’які нядаўна з’явіўся, новы’, польск.nowotny, чэш.novotny, славац.novotny, в.-луж.novotny ’тс’. Выказваецца меркаванне аб запазычанні ст.-бел. слова са ст.-польск.nowotny (Булыка, Лекс. запазыч., 194), што мае, відаць, пэўныя падставы, паколькі ў бел. мове не зафіксаваны зыходны назоўнік, які шырока прадстаўлены ў зах.-слав. мовах, параўн. польск.nowota ’навіна’, чэш.novota ’тс’, в.-луж.novota і інш. Гл. новы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
incompetent
[ɪnˈkɑ:mpətənt]1.
adj.
1) няўме́лы, няздо́льны; недасьве́дчаны ў чым-н.; незнаёмы з чым-н.; некваліфікава́ны; некампэтэ́нтны
2) неправаздо́льны
2.
n.
няўме́ка -і m. & f.; некампэтэ́нтны -ага m., некампэтэ́нтная f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
узра́даваны, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад узрадаваць.
2.узнач.прым. Поўны радасці. Супраць гэтага і я нічога не маю, — сказаў ўзрадаваны Лабановіч.Колас.Потым узрадаваныя бацькі павялі гасцей у хату.Машара.// Які выражае радасць. — А, дзве пані! — пачула пані Свідэрская над галавою незнаёмы і, здавалася, узрадаваны голас.Паслядовіч.На вуліцы сабралася многа людзей, і твары ва ўсіх былі светлыя, узрадаваныя.Бяганская.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
stranger
[ˈstreɪndʒər]
n.
1) незнаёмы, невядо́мы -ага m., незнаёмая, невядо́мая f.
2) неазнаёмлены -ага m.
3) чужы́ -о́га m., чужа́я f., чужані́ца -ы m. & f.
4) чужы́нец -ца m., чужы́нка f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
1) невядо́мы -ага m., невядо́мая f. (пра асо́бу); невядо́мае n. (пра рэч)
2) Math. невядо́мае n.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
неспазна́ны, ‑ая, ‑ае.
Не перажыты раней, незнаёмы. Мелодыя, як і ўсё на гэтым вечары, вядзе ў іншы свет, прывабны і неспазнаны, сама льецца ў душу.Навуменка.//Разм. Недаследаваны, нявывучаны. [Тацяна] яшчэ так мала ведае. А на свеце ж столькі ўсяго цікавага, неспазнанага.Васілёнак./узнач.наз.неспазна́нае, ‑ага, н.Дзякуй табе, Манголія, за далеч і шыр, за кветкі і ўсмешкі, за трывогу і перамогу над ёй, за само шчасце — пазнаць неспазнанае!Лось.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)