незнаёмы

1. nbekannt; fremd;

2. у знач. наз. м. гл. незнаёмец

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

nkundig

a (G) недасве́дчаны (у чым-н.), незнаёмы (з чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

novel

I [ˈnɑ:vəl]

n.

рама́н -у m.

II [ˈnɑ:vəl]

adj.

но́вы; дзі́ўны; неспазна́ны, незнаёмы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unfamiliar

[,ʌnfəˈmɪljər]

adj.

1) незнаёмы; нязвы́чны, нязвы́клы; чужы́

That face is unfamiliar to me — Гэ́ны твар мне незнаёмы

2) няве́дамы; неазнаёмлены

to be unfamiliar with — быць неазнаёмленым з чым, ня ве́даць чаго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unaccustomed

[,ʌnəˈkʌstəmd]

adj.

1) непрывы́клы; непрывы́чны, непрызвыча́ены

2) нязвы́чны, нязвы́клы; незнаёмы (пра абста́віны, пра́цу)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

nbekannt

a невядо́мы, незнаёмы

er ist mir ~ — яго я не ве́даю

ich bin hier ~ — я тут чужы́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

accost

[əˈkɔst]

v.t.

затры́мваць каго́, загаво́рваць да каго́, прычапля́цца да каго́

I was accosted by a stranger — Мяне́ зачапі́ў незнаёмы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

foreign

[ˈfɔrən]

adj.

1) заме́жны; чужазе́мны

foreign trade — заме́жны га́ндаль

foreign policy — заме́жная палі́тыка

2) незнаёмы, чужы́; дзі́ўны

3) недаты́чны (да спра́вы, тэ́мы), незьвяза́ны (з тэ́май)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

incompetent

[ɪnˈkɑ:mpətənt]

1.

adj.

1) няўме́лы, няздо́льны; недасьве́дчаны ў чым-н.; незнаёмы з чым-н.; некваліфікава́ны; некампэтэ́нтны

2) неправаздо́льны

2.

n.

няўме́ка -і m. & f.; некампэтэ́нтны -ага m., некампэтэ́нтная f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

stranger

[ˈstreɪndʒər]

n.

1) незнаёмы, невядо́мы -ага m., незнаёмая, невядо́мая f.

2) неазнаёмлены -ага m.

3) чужы́ -о́га m., чужа́я f., чужані́ца -ы m. & f.

4) чужы́нец -ца m., чужы́нка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)