Schlámpe

f -, -n неаха́йны чалаве́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schlúmprig, schlúmperig

a дыял. неаха́йны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

niechluj

м. неахайны чалавек; няхлюй, шмаравоз, брудар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

flejtuch

м. разм. пагард. неахайны чалавек; неахайнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зачыта́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Прачытаць уголас, апавясціць сходу, пасяджэнню і пад. Зачытаць пісьмо. Зачытаць пастанову.

2. Разм. Прывесці ў неахайны выгляд працяглым або нядбайным карыстаннем (пра кнігу, газету і г. д.). Зачытаць кнігу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

líederlich

a

1) неаха́йны

2) распу́сны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schlúdrig, schlúderig

a неаха́йны (пра вопратку)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

неакура́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які не захоўвае парадку, дакладнасці. Неакуратны плацельшчык. □ Неакуратны ж і неадначасны збор перашкаджае нармальнаму ходу заняткаў. Колас.

2. Нядбайна зроблены, недакладна выкананы. Неакуратны надпіс.

3. Неахайны ў адносінах да сваіх рэчаў. Неакуратны вучань.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

unclean [ˌʌnˈkli:n] adj.

1. fml нячы́сты, бру́дны

2. неаха́йны, мурза́ты

3. амара́льны, не прысто́йны;

an unclean spirit злы дух, дэ́ман

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Нехамя́жы ’нехлямяжы, неахайны’ (Сл. ПЗБ), нехамяжына ’неахайны чалавек’ (Касп.). Няясна; відаць, звязана з нехлямяжы ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)