нахлёстывать​II несов.

1. (набрасывать — петлю, верёвку и т. п.) разг. накіда́ць, накі́дваць; (захлёстывать) зашмо́ргваць;

2. (наносить черту шнуром) плот. адбіва́ць (шну́рам).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навалі́ць

1. áufhäufen vt; áuftürmen vt (нагрувасціць); zusámmenwerfen* vt (накідаць);

2. (абцяжарваць, турбаваць) áufbürden vt, áufladen* vt (на каго-н. D);

навалі́ла шмат сне́гу es ist viel Schnee gefállen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

накіда́цца несов.

1. в разн. знач. набра́сываться, наки́дываться; (перен. — ещё) обру́шиваться; см. накі́нуцца;

2. (во множестве) напада́ть; см. накі́дацца 2;

3. страд. набра́сываться, наки́дываться; намётываться; намеча́ться; см. накіда́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

naszkicować

зак.

1. накрэсліць, накідаць;

naszkicować sylwetkę — накрэсліць сілуэт (постаць);

2. намеціць;

naszkicować plan — намеціць план

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sketch​2 [sketʃ] v. рабі́ць замалёўку, эскі́з і да т.п.;

go out sketching выязджа́ць на нату́ру;

sketch from nature рабі́ць эскі́з з нату́ры

sketch out [ˌsketʃˈaʊt] phr. v. апі́сваць у агу́льных ры́сах;

sketch out a plan накіда́ць план;

sketch out the situation апіса́ць сітуа́цыю ў не́калькіх сло́вах

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

навали́ть сов.

1. навалі́ць, мног. панава́льваць; накі́даць, мног. панакіда́ць, панакі́дваць; (привалить) навярну́ць, мног. панаваро́чваць; прыці́снуць, мног. папрыціска́ць;

2. (набросать в беспорядке) навалі́ць, мног. панава́льваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намеча́ть несов.

1. (ставить метку) намяча́ць, ме́ціць, зна́чыць, пазнача́ць;

2. (план, линию поведения и т. п.) намяча́ць; (набрасывать) накіда́ць, накі́дваць;

3. (кандидата) намяча́ць, вызнача́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намета́ть​II сов.

1. (меча, набросать) накіда́ць, мног. панакіда́ць, панакі́дваць;

2. (икры) накла́сці;

3. (сделать опытным) разг. напрактыкава́ць; набі́ць;

намета́ть глаз напрактыкава́ць во́ка;

намета́ть ру́ку напрактыкава́ць (набі́ць) руку́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на..., прыстаўка.

I. Ужыв. пры ўтварэнні дзеясловаў са знач.:

1) накіраванасць дзеяння на паверхню прадмета, напр.: насыпаць (солі на агурок), наляпіць (аб’яву на сцяну);

2) паўната, дастатковасць дзеяння, напр.: нагаварыць, насеяць, накідаць;

3) задаволенасць дзеяннем самога суб’екта (са зваротнымі дзеясловамі), напр.: наесціся, нагаварыцца, нагуляцца.

II. Утварае:

1) дзеясловы закончанага трывання, напр., пісаць — напісаць;

2) дзеясловы закончанага трывання ад дзеясловаў незакончанага трывання, якія маюць прыстаўку [а, аб, ад, вы, з (с), пад, пра, пры, раз (рас), уз, у], са знач. вялікай колькасці, празмернасці дзеяння, напр.: наабіраць, наабломваць, наразбіваць.

III. Ужыв. пры ўтварэнні прыметнікаў і назоўнікаў са знач.: знаходзіцца на паверхні чаго-н., напр.: насценны, наскальны, наручнікі, наморднік.

IV. Ужыв. для ўтварэння прыслоўяў са знач.: на які-н. тэрмін, у якім-н. напрамку, у якой-н. меры, ступені, напр.: назаўсёды, насупраць, нацянькі, настолькі, наколькі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наваля́ть сов.

1. (опрокинуть во множестве) наваля́ць;

2. (изготовить валяньем) навалі́ць, мног. панава́льваць;

наваля́ть ва́ленок навалі́ць (панава́льваць) валёнак;

3. (набросать) прост. накі́даць, мног. панакіда́ць, панакі́дваць;

4. (небрежно написать) прост. накрэ́мзаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)