намета́ть​II сов.

1. (меча, набросать) накіда́ць, мног. панакіда́ць, панакі́дваць;

2. (икры) накла́сці;

3. (сделать опытным) разг. напрактыкава́ць; набі́ць;

намета́ть глаз напрактыкава́ць во́ка;

намета́ть ру́ку напрактыкава́ць (набі́ць) руку́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)